Omdat kiezen, verliezen is..

7/11

Mijn 6jarige wordt om 22.00 wakker, ik hoor haar ijlen in haar bed, ik vraag mijn partner om even te gaan kijken, ik ben bezig de baby te voeden, ik hoor mijn partner: " Lina schatje, Lina?" Ik besluit de voeding van Jake te onderbreken en haal hem van de borst. 

Vanaf ik de kamer binnenkom kijkt ze me aan, ze zegt niets."Lina wat is er?" Ze zegt nog steeds niet, maar ineens begint ze te braken, lap heel het bed vuil.

Ik neem haar op en ga met haar onze slaapkamer in, haar pluspapa verschoond haar bed, maar ik besluit haar toch bij ons in bed te nemen.

De uren die hierop volgde waren afwisselend een 20tal minuten slaap, terug braken.

Ik wachtte tot zondagochtend 8 uur en belde de huisarts van wacht. Deze stond hier 45 minuten later binnen. Hij maakt zich geen zorgen, buikgriepje, niets speciaal.  

Vanaf daarna braakte ze nog amper, er kwam wel geen hap eten in, drinken was ook moeilijk maar de dokter zei dat dit vandaag nog geen probleem was, uren gingen voorbij zonder braken. 

Had ze misschien teveel gegeten, of iets niet goed bekomen?!

Zondag  dronk ze op een hele dag een half tasje thee met suiker, ik maakte me best zorgen maar besloot haar maagje niet verder te pushen. Ze zou wel snel terug eten. Maandagochtend belde ik haar vaste kinderarts, ze zei "geef haar wat tijd en zeg dat ze haar aquarius volledig moet opdrinken, eten moet nog niet als ze niet wil..als ze morgen nog ziek is kom je maar langs" dinsdagochtend braakte ze opnieuw haar aquarius uit, belde de dokter en we mochten langskomen, wat ik al vreesde werd werkelijkheid.. opname nummer 30, 35??? Kwam eraan. Echter was deze keer alles anders.. wat met mijn kleine ventje, amper 8 weken oud? De regels door Corona zijn erg streng, mag maar 1 ouder mee op de kamer.. 

Lina moest meteen aan het infuus, deze prik moest 6x opnieuw gebeuren, ze was zo uigedroogd dat haat aders telkens "kapotspringen'. Uiteindelijk bood lachgas en een verhaaltje de oplossing en ontspande ze zich beter waardoor de ader intact bleef.

Ik belde mijn partner en vertelde het slechte nieuws, ik barstte in tranen uit. "hoe kan ik nu kiezen tussen mijn 2 kindjes?" Mijn partner stelde me gerust, ik blijf snachts wel bij Linaatje, dan kan jij met Jake thuis zijn snachts en hem rustig voeden. 

Lina liet me ook blijken dat ze hier oke mee was, maar het voelde me niet helemaal lekker, had het gevoel dat ik haar in de steek liet. Ik vertrok gisteren rond 18.30 dus naar huis, mijn vriend nam over. Ik vroeg om half 8 nog even te videobellen, daar zaten ze, samen op de wii switch, spelletje te spelen en naar elkaar te lachen.

Toen men vriend rond 20.45 stuurde dat ze nog niet sliep, want hem nog 10000 dingen te vertellen had, wist ik dat het goed zat, en ik toch gerust kon zijn.