Nu zet je zelf al kleine stappen, jij gaat het maken mijn kleine makker

Niet eens 9 maanden zwanger maar je gaf aan dat je moest komen.

Ik lag al weken zwanger in het ziekenhuis opgenomen.

Daar was je dan mijn strijder maar oh wat was je klein.

Ik kon je niet meteen vasthouden en oh dat deed me pijn.

Net op de wereld en meteen al aan de beademing,

even later hoorden we dat het al wat beter ging.

Ademen kon je zelf al alleen wat extra zuurstof,

je was gezond en dat is het aller belangrijkste toch

Alles ging zo snel en het besef moest nog komen,

maar jij maakte mij mama al leek het of ik droomde.

Een paar uur later richting de kinder ic, want daar lag mijn zoontje ook al was dat nu nog een gek idee.

Daar lag je dan veilig in jouw couveuse, ik wou dat het niet zo was maar ik had op dat moment geen keuze.

Nu 1 jaar later en wat ben ik toch trots op jou, ik kan niet vaak genoeg zeggen hoeveel ik van je hou.

Je woog nog geen anderhalve kilogram,

het begin was even spannend en ik was even bang.

Maar nu zet je zelf al kleine stappen.

Jij gaat het maken mijn kleine makker.