Niet voor een ander denken

Voor ik begin zal ik snel uitleggen wat er gaande is.

9 jaar terug werd er bij mij cprs geconstateerd aka dystrofie (chronisch pijn syndroom) in mij linker arm en 8 jaar terug in beide benen.

Dit houd in 24/7 pijn en alles wat ik doe kost extra energie.

Tot 4 jaar terug had ik er weinig tot geen last van en hebben bewust gekozen voor een kindje (wat er 2 werden) van ons samen. 

Godzijdank heb ik heel veel steun aan mijn 2 oudste en me extra kinderen helpen waar ze kunnen en willen vooral.

En de laatste was een prachtig cadeau tot 32 weken wisten wij niet dat we zwanger waren en daar was ze dat komt later wel dat rare verhaal.

Terug naar vandaag ik werd bij de jongens wegbrengen aangesproken door de nieuwe juf 

Ze had me van alle hulp lijsten afgehaald en me als luizenmoeder neer gezet omdat ze van de jongens had begrepen dat mijn benen ziek waren en ik niet meer alles kan.

Deels is waar een dag lopen kan ik niet en zodra ze allemaal op het kdv en school zitten pakt deze mama haar rust en gaat ook optijd naar bed om daar tv te kijken als papa lekker zit te gamen.

En ja een dagje dierentuin is in een rolstoel en rondspringen in een ballorig of monkey town dat lukt ook niet meer.

Dus heb ik de juf uitgelegd wat het precies inhoud waarop de reactie komt dan heb ik een juist besluit genomen om je als luizenmoeder neer te zetten.

Beste juf ik heb me opgegeven voor de dingen die ik wel kan doen zoals lampionen maken, de jaarlijkse speurtocht die wel geteld 15min duurt, leesmoeder en helpen met de verjaardag van school door bij een activiteit te zitten.

Bewust geen luizenmoeder want dat trekt mijn hand niet  

En hoezo bepaal jij voor mij wat wel en niet kan en haal je me dan ook nog van de lijst af en zet je me ergens op wat ik NIET kan doen?

Nou ja omdat je je niet had opgegeven als hulp ouder voor schoolreisje ging ik er vanuit dat de rest ook niet kan.

Nee heb me bewust niet opgegeven voor schoolreisje want dat trek ik niet.

Ik heb haar vriendelijk bedankt om luizenmoeder te worden en of ze me met spoed van die lijst wilt halen en dat ik met juf 2 in geaprek ga als die terug is van zwangerschapsverlof (dat is over 3 weken) omdat die vorig jaar ook voor de klas stond. 

Met ophalen ontweek ze me tot ik op haar afstapte met de vraag of het goed is dat de tweeling volgende week trakteert en ze me wel moest aankijken. 

Het schaamrood stond op der wangen en kreeg een stotterend ja eruit. 

Wie heeft nog meer meegemaakt en heeft tips voor mij?

Dit is voor het eerst dat ik dit meemaak in die 8 jaar en sta nog te shaken van woede.