Niet de enige moeder van mijn dochter

Twee jaar geleden leerde ik de liefde van mijn leven kennen. Niet alleen vlinders, die na twee jaar nog niet gaan liggen zijn, speelden een rol in onze eerste weken samen. We wisten beiden dat we begonnen aan een long-time commitment. Ik vond een partner die mijn dochter met alle liefde erbij nam. Nog meer, ze zag mijn dochter even graag als ik. Ze werd een moeder voor mijn dochter. 

Toen mijn partner na 6 maanden bij ons ging wonen, was dat absoluut op vraag van onze dochter, Noor. Die elke ochtend na het vertrek van mijn partner jammerde. Omdat we ons gezin binnen enkele jaren willen uitbreiden, besloten we dat mijn partner ‘Mams’ genoemd zou worden. 

Doorheen de jaren accepteerden de mensen rondom ons de status van Mams, zowel Noor’s vader (die eerst zijn akkoord gaf voor de ‘titel’ Mams) als mijn ouders. Voor ons heeft Noor drie ouders: Papa en Mams&Mama. Het is ons leven en eigenlijk een evidentie. Voor ons allemaal. 

Toen ik een foto van Mams en Noor deelde met de poll op wie Noor leek (op mijn stories in instagram), kreeg ik heel uiteenlopende reacties.Van collega’s kreeg ik te horen dat Noor enorm naar trekt. Dat zij heel erg hecht zijn. Anderen, online, vroegen me wie haar biologische moeder was. En vonden het zo leuk dat ik deze vraag stelde. En nog anderen vonden het onverantwoord dat ik deze vraag stelde. Bij mij, als reactie, kwamen er nog meer vragen terug. Ten eerste was ik mij van geen kwaad bewust - ze is toch onze dochter? Ik zet toch op mijn stories wat ik wil? Ten tweede ben ik enorm geschrokken van die negatievere reacties. Wat maakt dat ‘biologische moeder’ zo heilig? Waarom is een bio-moeder in sommige mensen hun ogen meer moeder dan een ander? Ik leef mijn leven en ik kan alleen maar zeggen over ons gezin dat liefde geen leeftijd, geen bloed en geen einde heeft. Een moeder kan 6 kinderen even graag zien. Een kind kan 6 ouders even graag zien. In het hart van Noor is er plaats voor twee moeders. In mijn hart is er een plaats voor een moeder van Noor. En Noor veroverde Gitte’s hart. Of zoals mijn vader stelt: dat is volledig Gitte’s verdienste. Zij zag Noor van dag 1 graag en de liefde werd even snel beantwoord.Ik weet, wat ik zeg, is geen goed-nieuws-show. Wij worstelen zeker ook met co-ouderschap en de dualiteit van dat leven. Van enorme liefde en appreciatie tot gemis met een hart vol pijn. Opvoeden is ook een niveau ingewikkelder met 3/4 ouders dan met 1/2.Maar ik weet dan ons levenspad geen toeval is, dat het met een reden is. En dat ik altijd zal blijven vechten voor de enorme liefde die wij kennen. En dat Mams een even belangrijke moeder is dan Mama.Zoals Noor het zegt op het einde van de dag: “Mams, ik hou van jou. En mama ook van jou. Ik hou van jullie allebei evenveel... en eigenlijk houd ik gewoon van mijn supergrote familie. Van ze allemaal.” De waarheid komt uit een kindermond.