Niemand die jou begrijpt..

Helaas na een jaar proberen op dit KDC zijn ook hun tot de conclusie gekomen dat ze leon niet aankunnen.. weer een afwijzing, weer die enorme teleurstelling.. want als proffesionele hulpverleners hem niet aankunnen, waarom denken ze dan wel dat ik dat kan?

De opzegtermijn is 4 weken.. dat betekent dat vanaf 8 november Leon weer volledig thuiszit! Er is geen enkel ander KDC die plek heeft de komende 8 jaar.. we moeten er nu dus ineens serieus over gaan nadenken of wij dit gaan volhouden en of hij toch niet uit huis geplaats moet worden..

Aan zijn cognitieve ontwikkeling ligt het niet, hij is erg slim , spreekt 2 talig ( nederlands/ engels ) en kan goed rekenen en lezen. Hij zou qua IQ naar het onderwijs kunnen , zeker cluster 3 maar ja.. de overprikkeling ,gedragsproblematiek ,sociale vaardigheden, autisme en adhd zitten hem dusdanig in de weg dat hij eigenlijk 1 op 1 begeleiding nodig heeft op dit moment..

Er is een enorm groot tekort aan deze zorgplekken in nederland die leon 1 op 1 kunnen bieden in groepsverband met ontwikkelingsmogelijkheden. Leon is een uitzonderlijk, lastig geval net als meerdere kinderen in Nederland die dus thuiszitten vanwege deze problematiek, dit resulteert uiteindelijk in overspannen ouders en een crisisopname wat absoluut niet goed is voor ouders en kind..

Het feit blijft dat dit voor ons de realiteit is en dus Leon weer volledig thuis komt te zitten en dit valt mij ongelofelijk zwaar.. zo gehoopt dat het een keer zou goedkomen met hem , dat zijn gedrag zou afnemen , dat iemand zijn dwangmatige handelingen kon doorbreken.. maar helaas ook deze mensen is het niet gelukt.

Met tranen in mijn ogen typ ik deze blog want hoe moeilijk is het om als ouder telkens te horen hoe moeilijk je kind is dat hun het niet aankunnen.. het is voor mij net zo zwaar en zwaarder , want ik doe dit elke dag en trek de deur niet achter mij dicht om 3 uur en ga naar huis.. en dat vergeten een hoop mensen. Ik ben er altijd voor hem 24/7. Fijn maar lood en loodzwaar..

Hoe nu verder? We gaan kijken of we voor door de weeks een aantal uren kunnen inzetten met een individuele zorgverlener en de gemeente word gebeld om te kijken of milou niet extra naar de opvang kan zodat zij ook niet dagelijks in deze lastige situatie zit.. want ook zei draagt elke dag de gevolgen hier van mee helaas.

We blijven knokken en vechten voor ons mannetje maar oh wat is het ongelofelijk zwaar.. hopen jullie met ons mee dat het ooit beter mag worden?!