moestuintjes

Het is weer zover hoor, de moestuintjes van de Albert Heijn zijn er weer. Per toeval heb ik een vriendin die ze van allerlei mensen krijgt en vervolgens aan mij geeft. Oftewel: dan zijn de kinderen heel blij. Zo hoeven wij er nu nog maar 1 van de eerste doos, en denk ik dat we ook een tweede nog halen (als de kinderen dat willen).

 

Maar dan...

Dan moeten ze gezaaid worden. En dat gaat op zich prima, maar daarna is het probleem. Als de kinderen weer weg zijn moeten wij ze verzorgen, en dan komt het meestal op mij aan. En ik ben er eigenlijk niet zo heel goed in...

Of ik verzuip die dingen, of ze krijgen te weinig water, of ze krijgen te veel licht. Vorig jaar dacht ik lekker brocoli te gaan groeien, maar dat ging dus even niet op, het waren wat dunne stengeltjes en daarna werd ie geel en ging ie dood... Het enige wat het vorig jaar overleeft heeft zijn de wortels, die waren heel klein en heb ik aan de konijntjes gegeven, maar het waren ook voor hen 1 haps wortels.

Dit jaar dus een nieuwe poging, met een aantal andere soorten erin, en een aantal soorten die heel makkelijk te groeien zijn. Dus ik hoop dat het goed gaat (met name voor de kinderen, maar ook een beetje voor mezelf, dat ik toch iets kan laten groeien door mijn toedoen)

En over dat leren gesproken, wij proberen ze in dit geval dus te leren dat als je iets zaait, er ook voor moet zorgen, want dan kan het groeien. Zo helpen ze ook met de konijntjes voeren en verschonen, want daar moet je ook voor zorgen als je ze hebt.