moeder zijn
Mijn naam is Harma Vos ik ben 33 jaar en moeder van 4 kinderen. Mijn oudste dochter is bijna tien, daarna komt mijn zoon hij is zeven, en daarna komen nog twee zonen van bijna vier en bijna drie jaar. Sinds kort ben ik te vinden op mamaplaats! Een nieuwe leuke uitdaging, ik ben benieuwd naar alle ervaringen en informatie die hier allemaal bij elkaar te vinden zijn!
Want moeder zijn is een leuk, uitdagend beroep.. beroep? Mag je het een beroep noemen? Zelf zie ik het meer als moeder zijn, je bent moeder. Met hart en ziel.
Ik geniet enorm van het moeder zijn! Je ziet je kind van baby tot voor mij nu bijna een tiener opgroeien, ontwikkelen, dingen leren, mijlpalen halen. Een mooie tekst die ik ooit een keer ergens gelezen heb wil ik met jullie delen;
Wie een wonder wil zien hoeft alleen maar naar een kind te kijken!
Maar het betekend ook dat ikzelf steeds weer dingen leer, leren loslaten bijvoorbeeld, je zou denken dat met vier kinderen ik dat nu wel onder de knie heb.. nou niet dus.. Lastig hoor, natuurlijk wil je dat je kind leert om zelfstandig te zijn en dat ze zelfverzekerd in het leven staan. Dus moet je ze ook af en toe zelf dingen laten doen, de eerste keer naar de speeltuin.. Helemaal zelf erheen.. Wij wonen niet zo ver van de speeltuin, geen probleem zou je zeggen, maar ik weet nog goed dat mijn oudste dochter in de zomer 5 jaar zelf voor het eerst met vriendjes buiten ging spelen en oo wat vond ik het moeilijk om er niet achter aan te rennen. Maar wat was ze trots en ze voelde zich zo groot. Ze straalde gewoon! Prachtig om te zien en voor mij weer een bevestiging, het is goed zo. Wel met veel afspraken natuurlijk, dat kan ik dan weer niet laten.. zelfs nu ze bijna tien is roep ik nog steeds; kijk je wel uit?! Doe je voorzichtig?! Een diepe zucht en een Jaaahaaa mam is dan het antwoord. Oeps ja o.k. lieverd; veel plezier!!
omi33
Heel herkenbaar, ik heb er ook moeite mee, met het loslaten, maar inderdaad het is een wel een normale ontwikkeling. Nu is mijn zoontje van net 4 jaar op zijn eigen fiets samen met papa naar opa en oma een half uur fietsen!!! Wel even een slik momentje, maar als hij dan zo trots een handkusje zwaait en heel blij weg fietst, dan heeft dat ook wel weer wat. Ook onze oudste dichter waarschuw ik regelmatig als ze buiten gaat spelen en vind het fijn als ze zich af en toe even meldt! Maar wat is het fantastisch moeder te zijn!
braamn
Erg herkenbaar! enne...welkom natuurlijk!