Moe van de Wedstrijd
Waarom moet opgroeien toch een wedstrijd zijn? Ik doe er niet meer aan mee.
Vorige week kwam een buurkind naar me toe; “Mijn broertje van drie kan al zonder zijwieltjes fietsen. Kinderen van bijna vijf” (wijzend op Casper) “moeten dat ook al kunnen.” (zeggen mijn pappa en mamma)
Echt, ik kon wel ontploffen. Ik wilde roepen; “Leuk dat je broertje kan fietsen kerel, maar jammer dat hij nog niet kan praten, jammer dat hij bijt en andere kinderen slaat. Jammer, dat jullie allebei respectloze wezens zijn, maar eerlijk gezegd verbaasd het me helemaal niets.. gezien jullie ouders.”
Maar dat deed ik natuurlijk niet.
Nee, Casper fietst nog niet zonder zijwieltjes. Hij durft dat nog niet. Nee, hij heeft zijn A, B en C diploma nog niet, zijn eerste zwemles staat pas gepland in november. En nee, Casper zit nog niet in groep twee dit jaar, want hij blijft nog een jaartje langer in groep één. Waarom? Omdat zowel ik als zijn juf denken dat dat beter voor hem is. Omdat ik denk dat hij beter een van de oudsten dan een van de jongsten kan zijn in de klas. Omdat ik er geen zin in heb als hij dadelijk geen zin meer heeft in school omdat hij enkel dingen moet doen waar hij nog niet aan toe is of waar hij nog geen zin in heeft.
Naast de kinderen in de buurt zijn er natuurlijk ook de (achter) neefjes en nichtjes waar om de een of andere reden blijkbaar mee geconcurreerd moet worden. Ze zijn allemaal eerder zindelijk, praten eerder, luisteren beter, kunnen zwemmen, fietsen, essay’s schrijven, salto’s en zijn topscorders bij de voetbalclub. Wat vreselijk irritant. Laat iedereen gewoon lekker zijn eigen ding doen op zijn eigen tempo. Sinds wanneer is het een wedstrijd om op te groeien en alles onder de knie te hebben? Je kunt toch maar één keer kind zijn? Laat ze er lekker van genieten want er staat nog een heel volwassen leven te wachten waarin alles moet.
caro.leentje
Ieder kind is totaal anders, niks valt te vergelijken. Ieder heeft zijn eigen interesses en zal deze ook eerder ontwikkelen. Kun je als ouder naar mijn idee weinig tot niks in stimuleren. Bijvoorbeeld ikzelf liep en sprak (volgens mijn ouders) voor mijn 1e verjaardag. Mijn zusje daarentegen is 3 jaar jonger en liep en sprak pas na haar 2e verjaardag. Ze zijn daar toentertijd zelfs mee naar de dokter geweest. Was niks mis met haar, maar ze is gewoon onverstoorbaar. Lekker rustig, haar maak je niet gek. Nu als zelf moeder hoop ik serieus dat mijn zoontje van nu bijna 5 maanden meer van haar dan van mij heeft. Geef mij nog maar een tijdje rust in huis ;)
Marieke80
Oef nee, dat is niet eens een beetje in de buurt! Ik woon in Zwolle!
malinili
Raak omschreven hoor. Heel herkenbaar; juist ook met fietsen zonder zijwieltjes. Geweldig, die reactie die je dan inslikt. Zo denk ik dan ook weleens... Van je af laten glijden dan maar. Jij kent je eigen kind, je weet wanneer hij ergens aan toe is en wat hij nodig heeft.
Sette
Haha, leuk spul hoor, die stuiterballen :-) Stuiterdate is inderdaad een leuk idee, maar dan wel ergens waar de boys kunnen stuiteren, speeltuin ofzo. Maar volgens mij woon jij niet bij ons in de buurt... Zuid-holland?