Modder en ander vermaak

Nationale modderdag. Ik zit op het werk en krijg een fotootje toegestuurd via What's App van mijn kind gehuld in modder, zittend in een bad van de (voor haar) ultime combi: zand en water. Ze geniet er zichtbaar van en de foto tovert een lach op mijn gezicht. Dit zijn de momentjes waarop wij als ouders weten dat we de juiste keuze hebben gemaakt. Hoe heerlijk om te zien hoe Hailey (nu bijna 14 maanden oud) zich ontwikkelt bij de gastouder.

Toen Hailey nog niet geboren was hebben we wat voors en tegens op een rij gezet. Wat gewikt en gewogen, het is natuurlijk niet zomaar een beslissing. Ik wilde wel graag blijven werken. Een dag minder (van 32 naar 24 uur), maar stoppen met werken vond ik voor mezelf geen optie. Micha zou 40 uur blijven werken en dat betekent dus dat je opvang moet gaan organiseren. Beide oma's hadden aangegeven eigenlijk geen standaard oppasoma te willen zijn. Wel gewoon als het nodig was, maar geen vaste dagen in de week. Helder en helemaal prima natuurlijk. Een kinderdagverblijf zou lastig worden, aangezien we ophalen voor 18:00 beiden niet zouden gaan redden. Los daarvan ben ik er van overtuigd dat er hele goede kdv's zijn, waar ze zich wel aan het maximum aantal kindjes per leidster houden, maar ik hoorde toch best vaak andere verhalen. Voordeel van een kdv is overigens wel dat je altijd opvang hebt, ook als er een leidster ziek is of als er vakanties gaande zijn. De weegschaal sloeg echter uit naar een gastouder. Het flexibele karakter, de kleinschaligheid, wij vonden het wel wat. Dat er verschillende gastouders op loopafstand waren was ook slechts een luxeprobleem. Viel er vervolgens nog een flyer over opendagen op de mat, dus tijd voor wat snuffelwerk.

We zijn bij 2 gastouders wezen kijken en bij Tamara klikte het gelijk. Een leuk, warm en duidelijk gesprek liet ons eigenlijk al weten dat we de plek voor Hailey gevonden hadden. We gingen nog wel even kijken bij de andere gastouder en dat klikte ook leuk, maar onze voorkeur ging toch uit naar Tamara.

Toen Hailey eenmaal was geboren stond Tamara op de stoep met een boekje van tekeningen en knutsels van de andere kinderen om ons te feliciteren. Ontzettend leuk. Nog tijdens mijn verlof ging Hailey een half dagje "oefenen" en toen bleek dat ze wel wat last had van al die nieuwe indrukken, werd daar zonder problemen nog een halve dag aan toegevoegd. Toen het moment eenmaal was aangebroken dat ik weer aan het werk moest liet ik ons kleine meisje eigenlijk zonder problemen bij Tamara achter, om haar 's avonds weer op te halen.

Inmiddels zijn we een jaar verder en is Hailey helemaal ingeburgerd bij "Gastouder Twannie". Ze komt er 3 dagen in de week en ik kan wel zeggen dat Tamara haar bijna net zo goed kent als wij als ouders dat doen. Hailey voelt zich er helemaal thuis en wil soms 's avonds eigenlijk liever blijven spelen. Ook met zoon Twan klikt het goed. Er wordt wat afgeknuffeld en Twan en Tamara krijgen momenteel zelfs een echte kus van d'r, terwijl papa en mama slechts kusjes mogen uitdelen en ontvangen er nog niet bij is!

Tamara werkt met het KiKi programma. Een leuk beertje dat verschillende, leerzame, dingen beleeft. Van een doktersbezoek tot opgroeien. Van een tijdje in de sneeuw tot op het strand. Voelen, ervaren, leren, het gebeurt allemaal bij deze gastouder en de peuterspeelzaal zal Hailey hoogstwaarschijnlijk niet van binnen gaan zien. Niet nodig: ze leert hier ook knippen, plakken, samen spelen, liedjes zingen, luisteren naar verhaaltjes, etc. Hailey kan zich lekker op haar eigen tempo en manier bij Tamara ontwikkelen. Heerlijk om te zien. 

          

Ik kan alleen maar zeggen dat ik het een prima teken vind allemaal en dat ik ontzettend blij ben met onze keuze. Ik heb er het volste vertrouwen in dat Hailey zich hier de komende jaren nog prima zal vermaken.

Wat voelt het goed te merken dat je de juiste keuze hebt gemaakt voor je kind :)