Mijn leven als superheld!

ohh mama wat ben je mooi! Roept de oudste vanmorgen. Ik bekijk mezelf in de spiegel van de kledingkast, en zie mezelf staan in mijn adidas pakje, haar op standje whoopi, geen make up te bekennen! Ahh lief van je schat dank je! Zeg ik terwijl ik nog even de pyama van de grond gris en met een worp in de wasmand gooi. Ga jij even op je kamer spelen? Doet mama even poetsen! Niet springen op bed en terwijl ik het roep kan ik hem nog net opvangen voordat hij met een smak de raakt. Mama ikke lelpen met poesen? Tuurlijk schat! Enthousiast geef ik mijn grote knul zijn eigen doekje met wat zwitsal erop. Doe jij dan het grote bad? Ohhh tuuulijk mama! Vertederend kijk ik naar hem hoe hij met zijn tongetje uit de mond het bad staat te poetsen. Na een paar minuten roept hij: klaaaar! Ik til hem uit bad was zijn handjes en bedenk mezelf dat ik beter straks even kan poetsen. Ineens hoor ik een knal: mamaaa ikke auwaaaa!  Ik snel naar hem toe, en zie het al; teentje onder de deur geschaafd. Snel haal ik de doos met bob de bouwer pleisters en methet grootste gemak tover ik de pijn weg! Stoute deur! 

We lopen naar onder en de grote doos met autos word omgegooid, mama auto poooot! Als een echte automonteur, repareer ik de wielletjes weer aan de auto vast. Ondertussen is zoonlief lekker aan het spelen, geef ik de baby te eten , smeer een paar boterhammen, schud water in een beker, tover de stiften en kleurtjes te voorschijn, dweil ik de woonkamer en plof aan tafel met een bak koffie. Mama kijk dit ben jij! Ik kijk maar een actie figuurtje wat hij afgelopen verjaardag heeft gekregen, en zie er een kern van waarheid in. Mama's en papa's zij. Superhelden!  Ze toveren au weg, repareren, zijn er als je verdriet hebt of even lekker wilt stoeien, ze zijn er om het huisje netjes te houden zodat de kindjes kunnen spelen, ze zijn er om centjes te verdienen zodat de kindjes later een buffertje hebben! Ik kijk op de klok, het is pas 08.30 uur. Onze dag is begonnen, mijn leven als superheld gaat verder!