Mijn leven #1

Het heeft even geduurd voor ik begin met het vertellen over mijn leven omdat ik simpelweg geen idee heb waar ik moet beginnen en wat nu het meest op de voorgrond ligt op het moment... de relatie met mijn nieuwe partner en zijn chronische ziekte of de diagnose adhd van mijn dochter van 8... en natuurlijk zou iedereen zeggen ja natuurlijk je dochter want dat is de belangrijkste persoon in je leven en dat is ook zeker zo maar het gaat erom wat mij de meeste stress oplevert. 

Ik begin toch maar met mijn dochter.. Lizzy is 8 jaar en vanaf haar geboorte merk/voel/zie ik al dat er "iets" is.. Lizzy huilde heel veel soms zo'n 20 uur per dag en hele dagen liep ik rond met haar op de arm en tussendoor deed ik huishouden en oh ja ik werkte ook nog 24uur per week al verpleegkundige in de wijk dus onregelmatig. Op de momenten dat ik werkte was Lizzy bij opa en oma (van beide kanten) en soms bij papa. Haar vader mijn inmiddels ex werkte 80uur per week. Hij zegt altijd dat dat moest maar het was ook wel dat hij gewoon niet tegen zijn baas in ging en zijn baas daar gretig gebruik van maakte en het van kwaad tot erger werd op zijn werk. 

Aangezien Lizzy soms hele dagen huilde inclusief de nachten kwam er van slapen niet veel terecht en gingen we op de automatische piloot maar gewoon door en door.

Toen Lizzy 2 jaar en 4 maanden was kwam ze op de peuterspeelzaal en daar gaven ze al snel aan dat "afwijkend" gedrag zagen bij Lizzy. Ze maakte nauwelijk oogcontact, reageerde afwijzend en wilde absoluut niet samen spelen met andere kindjes. Ze riepen er een pedagogische medewerker bij die gespecialiseerd was in zulk gedrag voor een observatie.

Wat er uit die observaties kwam en hoe het verder ging vertel ik in een volgend blog.