Mijn kleine meisje moet glutenvrij door het leven!

Mijn dochtertje was 1,5 toen ze met de dag zieker werd. Ze huilde veel, had momenten dat ze compleet overstuur was ze gilde en schreeuwde alles bij elkaar. Haar hele lichaampje overstrekte zich, we zagen dat ze ontzettend veel pijn had. Ze at steeds minder, haar hele darmen zaten verstopt. Tig bezoekjes aan de huisarts verder zijn we nog niks wijzer geworden, het hoort erbij en we werden weer naar huis gestuurd. 

Uiteindelijk op het CB een extra afspraak gemaakt en mijn hele verhaal uitgelegd. Ze onderzochten mijn dochtertje en kwamen tot de conclusie dat er echt iets niet goed was. Haar buikje was zo breed en bol dat het voorbij haar ruggetje stak. We kregen een verwijzing naar de kinderarts. 

Diezelfde week moesten we haar op halen bij de gastouder, ze had de hele dag gehuild en niks gegeten of gedronken. Eenmaal thuis hebben we haar wat melk en iets wat ze lekker vond gegeven, wij blij want ze at! Voordat ze het laatste stukje op had kwam alles er weer uit. We belandde dezelfde avond bij de huisartsenpost maar ook hier werd gezegd dat ze ‘verstopt’ zat en dat een normale reactie was. Vol verdriet en zorgen stapten we in de auto en reden naar huis. De dagen erna at en dronk ze met veel moeite.

Eindelijk we mogen naar de kinderarts! 

Ook hier werd ons helaas verteld dat het allemaal normaal was en veel kinderen hier last van hadden, we kregen medicatie voor haar darmen mee in een hoge dosis. Ik vroeg het niet mogelijk was dat ze coeliakie zou hebben, het leek haar onlogisch maar ze wilde voor de zekerheid bloed laten prikken. 

De volgende ochtend werd ik gebeld, de uitslagen waren binnen en deze waren overduidelijk en zo hoog dat er direct sprake was van coeliakie. Mijn dochter van toen 1,5 moest glutenvrij door het leven leren gaan. 

Ik was opgelucht dat er een diagnose was gesteld maar vond het tegelijkertijd heel heftig en spannend allemaal. Kon ik dit wel? Waar moest ik beginnen?Na goede hulp van een diëtiste en het afstruinen van het hele internet gingen we aan haar glutenvrije dieet beginnen. 

Het was ontzettend zoeken maar we kwamen er samen uit, 2 weken later hadden we een totaal ander meisje, ze kon weer lekker genieten van haar eten en zichzelf zijn, zonder gillen, zonder pijn! Daar doe je als ouders alles voor… 

Ik maak me elke dag zorgen en ben elke dag bang voor een fout, dan wordt ze erg ziek en we doen er alles aan om dit te voorkomen maar ooit hou je het niet tegen. Ik merk dat ik er emotioneel veel last van heb door wat ze wel en niet kan en nooit even spontaan ergens mee kan lunchen/eten. Als we ergens zijn is het non stop opletten wat ze in haar mond stopt, ik merk dat dit me af en toe opbreekt, maar alles voor mijn meisje! 

Ik hoop hiermee andere ouders te kunnen helpen zodat er sneller de diagnose coeliakie gesteld kan worden. Zoveel kinderen hebben hier last van en de huisartsen vinden het allemaal maar normaal de klachten, maar dat is het zeker niet, volg je moeder gevoel dat heb ik ook gedaan! 

❤️