Mijn gevoelige peuter.
June loopt voorop in de rij. Zwaait naar iedereen en ziet nergens geen gevaar in. Maar toch is ze een klein gevoelig meisje. Ik vertel jullie hoe wij hier mee omgaan!
June is een ontzettend lief, eigenwijs, wijs en gevoelig kind. Ze weet ook precies wat zij wilt. En niemand kan haar dan van haar stuk brengen. Ze gooit alle charmes in de strijd om toch haar zin te krijgen en als het niet lukt wil ze nog wel eens als een stervende zwaan ten gronde gaan. Een heel gewoon kind dus. Maar ze is ook ontzettend gevoelig. En nu ze ouder wordt moeten wij daar wel rekening mee houden in de omgang.
Als je June zo zou zien zou je denken dat zij een echte rouwdouwer is. Maar achter dat stoere meisje zit ook een gevoelig meisje. Die soms heel verlegen kan zijn. Bang kan zijn voor een laag overvliegend vliegtuig. Het ene moment zwaait ze naar vreemde mensen en staat te dansen op straat en op het andere moment het liefst bij mama op schoot kruipt.
Wat wij heel erg merken is dat wanneer iemand zijn of haar stem verheft June hier niet goed tegen kan. Dan probeert zij er nog luider overheen te praten. Of ze gaat stilletjes op de bank zitten. Daar kan zij echt niet tegen. Ik denk dat ze dat van mij heeft. Ik kan daar ook niet tegen. En als ik het over stem verheffen heb, praat ik niet over ruzie, maar over bijvoorbeeld een discussie. Het kan ook zijn wanneer mensen juichen als er een goal wordt gemaakt bij voetbal.
Wat wij doen is uitleggen wat er dan aan de hand is. Waarom mensen (in haar ogen) schreeuwen. Bijvoorbeeld dat zij blij zijn dat er een goal wordt gemaakt. Of dat een laagvliegend vliegtuig helemaal niet eng is. Want daar zitten mensen in die op vakantie gaan. Wij proberen heel erg haar bij te brengen wat er dan gebeurd in die situatie. Wat soms ook moeilijk is, want ze is nog maar tweeënhalf.
June kan het ook heel erg aantrekken als er een kindje huilt. Ook al is dat op TV. Dat vindt zij heel erg. Toen wij een hele tijd geleden op het consultatiebureau was, moest er een kindje huilen omdat hij een prikje kreeg. June trok echt een pruillip en moest zelf ook huilen. Arm ding. Ze kan zich heel erg dingen aantrekken. En dat herken ik echt van mijzelf.
Maar je wilt natuurlijk niet wanneer zij ouder is dat zij de wereld op haar schouders neemt. Want dat kan eenmaal niet. Je kunt iets erg vinden voor iemand anders, maar je kunt niet alle ellende op je nemen. Door vroeg uit te leggen hoe het werkt, dat bijvoorbeeld dat kindje moet huilen maar snel weer over gaat en June daar zelf niet over hoeft te huilen.
En ach, die gevoeligheid heeft ook hele mooie kanten. Want ze is heel zorgzaam en super lief. En weetje, met mij is het ook goed gekomen! Haha!
Zijn jullie kindjes ook gevoelig?!
Bedankt voor het lezen!
Liefs,
Jamielee.