Mijn dochter is gevallen tijdens het lopen..

Want een rollercoaster! Zondag om 11:00.. Mijn dochter loopt sinds een aantal weken en enthousiast dat ze is loopt ze vrolijk naar haar commode om te gaan omkleden! Zo bambi als ze nog loopt valt ze om.. Gebeurd wel vaker, maar ik zie het gebeuren en kan haar niet op tijd helpen. Ze maakt een hele gekke beweging met haar been waardoor ik denk dat ze zich verzwikt heeft of misschien wel een gekke draai met haar been.. Na het aankleden en een slaapje gedaan te hebben bleef ze huilen. Niet normaal huilen, maar door merg en been! Mijn moeder hart schreeuwt, dit is niet oke! Ze knijpt me vast wanneer ik haar optil en huilt intens om nog maar te zwijgen over haar tril handjes en lipjes. Ik weet ik moet naar de hap, maar deze hele situatie met corona, ik wil niet!!! Maar tegen 14:00 huilt mijn kind nog steeds. Mijn moeder hart kan dit niet negeren! Ik bel en vraag wat ze adviseren en zeg dan ik absoluut geen minuut gaat wachten waar andere wachten aanwezig zijn! Hier word gehoor aan gegeven en mogen godzijdank wachten in een aparte ruimte! Wat een ellende troffen we aan in de normale wachtruimtes! Maar eenmaal bij de huisartsen post geeft ze aan, de kans dat ze iets gebroken heeft heel klein is.. Maar door deze uitzonderlijke situatie wil ik haar op dit moment niet naar de SEH doorsturen.. Ze adviseerde de volgende dag terug te komen wanneer ik het idee had dat het niet minder werd. Vanochtend om 8 uur meteen gebeld en het verhaal uitgelegd.. Een half uur later kon ik met spoed terecht bij de huisarts voor een doorverwijzing naar radiologie. Mijn gevoel is goed en na wat foto's blijkt het een verdraaing te zijn geweest en is haar dijbeen gebroken (scheurtje). Mijn god!!! Mijn moeder hart huilt en vraag eigenlijk meteen of dit goed komt!! Gelukkig herstel alles met de tijd. Maar nu moet ze 3 weken een gips broek om. Zo sneu! Mijn kind begon op ontdekking te gaan!! Te spelen, te klimmen en te klauteren. Mijn kind kan nu niks alleen zitten en wijzen. Een ongeluk zit in een klein hoekje!! Ik denk dat ik nu echt een hele angstige mama zal zijn waar overal kwaad in ziet😢

Nu we een hele week verder zijn, doet me kleine muppert het onwijs goed! Ze zeiden in het ziekenhuis al dat zij eerder gewend zou zijn als ons, het is echt waar! Na 3 dagen ging ze alweer staan in haar bedje, en heb ik toch maar even gebeld of dit kwaad kon of dat ik haar vast moet binden aan de eetstoel hihi. 8 april mogen we terug om haar gips eraf te halen, ik duim en ik hoop zo dat alles dan weer goed is!

Word vervolgd...