Mijn brandweerman Sam!

Midden in de nacht schrikt mijn zoon wakker. Om even tot rust te komen, kruipt hij even in ons bed.

“Mijn brandweerman Sam!” Roept mijn zoon terwijl ik hem juist net weer wou instoppen.

Mijn zoon heeft zojuist even bij ons in bed gelegen omdat hij wakker was geworden. Mijn man heeft hier natuurlijk doorheen geslapen en had dus ook niet in de gaten dat er een brandweerman langs zijn oren is gevlogen.

We lopen terug naar onze slaapkamer om zijn knuffel te zoeken. Maar hij ligt niet op de plek waar mijn zoon hem zojuist nog had neergelegd. In het donker tasten we samen het bed af, maar brandweerman Sam is nergens te vinden.

We besluiten om het lampje aan te doen en dan zien we eindelijk brandweerman Sam liggen.

Op het hoofdkussen bij mijn man. Met zijn armen eromheen geslagen.