Mam, kun je mij niet bijhouden?

Afgelopen week was mijn dochter opeens ziek. Hangerig, moet, hoofdpijn, keelpijn, afijn, ze was echt een zielig klein vogeltje. Vrijdag ging het alweer iets beter maar voor de zekerheid hield ik haar toch thuis. Omdat we normaal altijd op de fiets naar school gaan dacht ik 'dochterlief kan mooi achterop en even zonne-vitamientjes oppikken dan kan zoonlief wel op haar fietsje naar school fietsen. Zo gezegd, zo gedaan.

En of hij het leuk vond. Het maakte niets uit al is het een roze met paarse meisjesfiets. Hij ging zelf op de fiets naar school want hij is GROOT! De zweetdruppels stonden op zijn voorhoofd maar trots en slingerend fietste hij dat het een lieve lust was. 

Hij probeerde af en toe even om te kijken maar dat was toch moeilijker dan gedacht. Bof, daar lag hij op de grond. "Het doet niet zeer hoor" en zo sprong hij weer op de fiets en ging weer vrolijk door. Hij hoorde mij niet fietsen en probeerde toch nog eens achterom te kijken. Ik hield een beetje afstand waarop hij zei "Mam, kun je mij niet bijhouden?" 

Hahaha, heerlijk, die pure reacties van kinderen. Geniet jij daar ook zo van?