Loslaten

En dan is het toch echt bijna zover. Ik wist dat het er een keer van zou gaan komen. Deze morgen heb ik het bericht gekregen (via een voicemail) van de peuterspeelzaal. Met het vriendelijke verzoek om nog even contact met hun op te nemen, om mijn bevestiging te geven dat 29 Augustus Chelsea haar eerste dag bij hun zal zijn op de peuterspeelzaal…., en om daarvoor nog even met hun de laatste dingetjes te bespreken wat betreft Chelsea en haar aankomende eerste peuterspeelzaaldag ! Ik heb die mevrouw nog geen belletje terug gegeven wat ze vroeg, ik moet het nieuws eerst nog even gewoon laten bezinken bij mijzelf. Okay., het is nog maar de peuterspeelzaal, en (eigenlijk) “maar” twee ochtendjes in de week.…

Maar het heb me vandaag toch verder wel heel de dag bezig gehouden. Het idee dat Chelsea eind augustus nu toch echt een stapje dichterbij gaat zetten richting haar volgende stadium in haar leven. Het stadium dat ze dalijk veel dingen alleen zal gaan ontdekken zonder haar mama of papa naast haar zijde. Voor mij voelt het nu ook gewoon alsof ik haar dalijk naar haar eerste basisschooldag zal moeten brengen in plaats van naar de peuterspeelzaal.

Die wel aardige (eigenlijk zelf enthousiast) klinkende mevrouw heeft ook zelfs een datum genoemd 29 augustus is het dan zover….,noem het maar overdreven maar ik vind het gewoon toch een beetje ‘eng’ een niet leuk idee..

Okay ik weet dat het juist goed voor haar eigen sociale contacten is, en om daar nieuwe vriendjes en vriendinnetjes te maken, want veel andere kindjes van haar eigen leeftijd ziet ze op dit moment natuurlijk nog niet echt veel.

En daar zal ze dan ook gaan leren hoe ze met andere kindjes moet spelen.., en vooral het “samen” leren spelen en delen. Maar met andere kindjes spelen doet Chelsea (gelukkig) al sowieso heel lief en goed. Maar je weet het maar nooit hoe het daar aan toe gaat.., de kindjes zullen nu toch elkaar niet al pesten of zo op deze leeftijd?? Het lijkt me ook zo verschrikkelijk als ik het bericht zal krijgen dat Chelsea zou worden gepest op school, ze toch een beetje “de pispaal” zou zijn van de klas of zelfs de school!!! En er zelfs ook geen meisje of jongetje zal zijn die met haar zou willen spelen.. Oh dat lijkt mij zo verschrikkelijk als dat zou gebeuren. Daar heb ik vandaag al zelfs tranen van in mijn ogen gekregen van dat idee…pfffffff

Maar gelukkig is het voor nu nog (maar) de peuterspeelzaal.., en duurt het gelukkig weer een paar jaartjes voor ze weer een nieuwe stap zal zetten., namelijk  “de basisschool”.