Liever samen slapen dan niet slapen

Ik denk dat dit 1 van de meest bekende problemen is bij baby's of peuters. Mijn zoontje sliep al vroeg door, hij sliep heel goed. Maar tot ongeveer 6 maanden woonde ik nog thuis en sliep hij dus bij mij op de kamer. Vanaf het moment dat ik en mijn ex een eigen huis hadden, wou ik proberen hem te laten slapen in zijn eigen kamer.

Het in slaap krijgen in zijn bed was altijd drama. Waardoor ik hem uiteindelijk altijd bij mij in slaap liet vallen en dan slapend in zijn bed legde. Af en toe ging het goed maar zo een 8 van de 10 keer als hij in de nacht wakker word wilt hij niet meer in slaap komen in zijn kamer. Zo eindigt hij al maanden elke nacht tussen ons in.

Nu ongeveer 2 maanden geleden is mijn ex vertrokken en heeft ons verlaten. Zie mijn vorige blogs waarom en hoe. Vanaf dat moment is het nog erger geworden, hij heeft zelfs overdag een soort verlatings angst gekregen. Hij moet me de hele dag zien, overal achter me aan. In de nacht als hij wakker word in zijn bed, dan is het schreeuwen, huilen en paniek. Dan komt hij bij mij in bed en wilt alleen slapen zolang hij op mij of tegen mij aan ligt.

Hij heeft nu ook nachtmerrie's en word naast me af en toe huilend wakker en wilt dan echt alleen in slaap vallen boven op mij. Waardoor ik nu ook dus al een hele tijd slecht slaap. Ik heb ook echt geprobeerd hem te laten huilen, terug leggen in bed of troosten in zijn eigen kamer. Helaas tot nu toe werkt niks en moet hij tegen mij aan in slaap vallen.

Maar voor nu heb ik er vrede mee, hij vult stiekem ook mijn leegte op in bed. Heb liever dat als hij wakker word, dat hij meteen naast mij weer in slaap valt. Dan dat we uren bezig zijn en nog slechter slapen ..