Lieve Justin

8 jaar geleden kwam je in mijn leven, een kadootje! Je was een klein hummeltje. Je groeide goed en was een super makkelijke baby. Ok ok, op dat gevecht met je speen na dan. Je had je handjes nog niet onder controle en elke keer sloeg je de speen uit je mond.

Na 6 maanden was je er klaar mee, dan maar geen speen. En je wilde hem ook echt niet meer. Je wist wat je wilde, altijd al gedaan.

Je aanstekelijke lach en je kleine knijpoogjes, wat heb je toch een guitig koppie!

We hebben zeker 3 jaar helemaal alleen van je genoten. Je leerde mij Mama zijn.

En wat was je lief! Ik mocht het langzaam leren van je en stukje bij beetje begon ik het onder de knie te krijgen. Tenminste dat dacht ik.

Naar mate je ouder werd, zag ik dat je het klungelige van mij had. Sorry daarvoor!

Zo kwam je bij je Opa&Oma vandaan en had je een snee in je oor, omdat je om gekukeld was. Brak je je arm op school en ga zo maar door. Kleine dingen waar ik als moeder mee om moest leren gaan.

Ik kon je tenslotte niet inwikkelen in bubbeltjesfolie.

Toen je 2 jaar geleden een schimmel infectie kreeg. Vond ik dat als moeder zwaar, ik zag je zo veranderen. De mooie wereld, was voor jou verandert in donkere wolken. Je vroeg veel waarom dingen zo waren. Ik zag je vaak denken. Toen je je hoedje kreeg leefde je weer op. Je kreeg weer zelfvertrouwen.

Je groeide maar verder, de babyvetjes verdwenen en je schoot zelfs de hoogte in. Opeens ben je een grote jongen.

Zo ben je volop op de hoogte van alle post wat wij ontvangen, lees je gezellig mijn mails mee en als je niet uit kijkt spit je de whatsapp berichtjes even door. Je brengt nieuwe uitdagingen mee. Je bespreekt dingen en deelt het ook wanneer iets je verdrietig maakt.

Aan dromen geen gebrek, jij bent vast beraden om een groene boer te worden. Eentje met veel dieren en zonder te veel machines. Gewoon zo als vroeger, toen was het landschap nog zo mooi.

Je verteld ieder jaar dat ik meer bloemen in mijn tuin moet voor de bijen. Je bent ontzettend begaan met de natuur.

Je weet precies hoe je het wilt en spaart nu al voor je echte tractor.

Ik bewonder je, je bent een echte doorzetter. Je doet het zo goed! Ik zou dit nog veel langer kunnen maken. Maar je doet t goed!

Er is nog een ding wat ik je graag wil vragen. Mag ik je voor het slapen gaan nog heel lang een knuffel en een kus geven. Gewoon stiekem? Zonder dat je vriendjes dit weten?