"Lekker" bijdehand. Goed verhaal, lekker kort kind

Dit soort opmerkingen krijg ik de laatste tijd steeds vaker naar mijn hoofd geslingerd.

Natuurlijk is dit ook een beetje mijn eigen schuld want dit zijn uitspraken die ik zelf ook uitkraam. Jenoah is net een paar maanden 4 en is na de zomervakantie gestart op de basisschool (iets waar ik zelf nog niet helemaal aan kan wennen). Dit is echt een leeftijd dat hij alles onthoudt en nadoet van wat hij hoort en ziet. Als ik hem bijvoorbeeld vraag, Jenoah hoe vaak moet ik het zeggen voor je gewoon naar mij luistert en doet wat ik je vraag en zeg? “Uhm doe maar 4 keer mama” en steekt daarbij zijn vier vingertjes in de lucht om het nog even goed duidelijk te maken.

Jenoah, hoe was het vandaag op school? Leuke dag gehad? Wat heb je allemaal gedaan? Vraag ik.

Als ik hem dan even niet versta, omdat hij als een soort van Tom Dumoulin weg racet op zijn fiets en ik het nogmaals vraag als hij weer op spreekafstand fietst krijg ik, “MAM! dat heb ik nu al 2x gezegd hoor”. Ook dit herken in terug in mijzelf en ik moet om dit soort uitspraken dan ook (te) vaak hardop lachen. Op dit soort momenten voel ik dan ook meteen de ogen van mijn man in mijn rug branden omdat ik weer aan het lachen ben om de dingen en opmerkingen van Jenoah waar ik eigenlijk niet om zou moet lachen in zijn bijzijn. Maar op de een of andere manier krijg ik het dan niet voor elkaar om te stoppen met lachen. Dit “mankement” heb ik nou eenmaal, als ik nietmag lachen of men om mij heen vind een grap of opmerking totaal niet grappig rollen de tranen over mijn wangen en schater ik uit.

Maar goed, om even terug te komen op de uitspraken mijn “bijdehante” kleuter, hij is per slot van rekening dan ook AL 4 jaar. Ik krijg niet echt de indruk dat dit zal stoppen, sterker nog, ik denk dat het in Jenoah zijn geval alleen maar erger wordt. Wat doe je eraan? Hoort dit erbij? Wanneer grijp je in? Ik ben nog erg zoekende in deze fase. Ik moet het maar gewoon aankijken/accepteren en doen wat goed voelt. Misschien bestaat er een cursus niet lachen op verkeerde momenten die ik kan volgen. Als hij weer eens een opmerking maakt of ineens heel wijs uit de hoek komt zegt ie “weet je hoe ik dit weet mam? omdat ik al 4 jaar ben” Ook hierbij steekt hij zijn 4 vingertjes onder je neus.

Jenoah denkt overigens ook dat hij een soort tweede vader is hier in huis. Hij is het liefste, meest zorgzame en de leukste broer voor Jesiah. Maar hij verbetert, waarschuwt en verraad zijn broertje ook zo’n 200x per dag. Dan hoor ik weer “Nee Siah, leg terug dat mag niet. MAM! kijk eens wat Siah doet!” Ja Jenoah ik zie het, je hoeft niet te klikken. “Oke sorry, ik moet me er niet mee bemoeien he” Dit zal ook vast wel bij zijn functie als grote broer horen en daar moeten we maar aan wennen en mee leren omgaan.

Jenoah! Kom we gaan. Hallo Jenoah, roep ik nogmaals. “Ja mama, ik ben ook een beetje doof ofzo he”