Lammetjesdag bij de schaapskooi

Vanaf de parkeerplaats is het voor kleine peuterbeentjes nog best een flinke wandeling. Mijn zoontje vond, met in het vooruitzicht ‘schaapjes kijken’, dat je deze afstand best hollend kan afleggen. En dan ben je bij de schapen en lammetjes .. kermend roept ie “ikke oef nie aaien, ikke vinne schaapjes beetje eng”. Natuurlijk hoef je ze niet te aaien, we gaan gewoon kijken. Wij de schaapskooi binnen, want daar zijn de lammetjes. Maar haha oh nee, dat vond meneertje teveel gevraagd. Onder de noemer “ikke oef ze nie te aaien” bedoelde hij ook, ik hoef er ook niet maar een meter vanaf te staan, al is dat achter een hekje. Gelukkig had de organisatie ook voor ander vermaak gezorgd. De schaapsherder en zijn herdershond gaven een demonstratie hoe de hond de kudde bij elkaar houdt en zorgt dat de schapen naar de juiste plek lopen en op die plek blijven. Voor ons heel interessant, de kleine man vond met name het grasveld wat door de everzwijnen flink was omgewoeld een hele uitdaging om overheen te wandelen. Met zijn regenlaarzen, want tussen al die omgeploegde graspollen zaten heerlijke modderplassen. De ijscokar was er ook, dus genieten. Het eerste ijsje van het jaar!

Eenmaal thuisgekomen vroeg ik of hij het leuk had gehad vandaag. Een enthousiaste Jaaaa! “heeuw leuk mama! Ikke gestampt in de plassen en ikke ijsco gehad!” Hahaha ik keur het goed! Wij volwassenen kunnen hier nog van leren, blijf genieten van de kleine dingen binnen het groter geheel! Die schaapjes heeft hij wel onthouden (vanmorgen bij het wakker worden het eerste wat hij zei "gaan we naar de schaapjes?"), maar de highlight van de dag waren de plassen en de ijsco! Love it!