Koester

Gisteren echt afscheid genomen van opi en omi. Hun wens om voor het laatst samen te zijn bij hun plekje in het mastbos hebben we in vervulling kunnen laten gaan.

Ik heb ontelbare mooie herinneringen aan ze en op zo’n moment als gisteren besef je weer eens extra hoe snel de tijd gaat en hoeveel je moet genieten van alle zegeningen op die je op dit moment hebt. De twee kleine grootste zegeningen op de foto natuurlijk op nummer 1!

Ontzettend dankbaar dat oma allebei de kids nog heeft mogen meemaken, maar naarmate Flore & Fabian wat ouder worden en meer hun eigen karaktertje vormen, is het toch wel heel jammer dat ze niet meer hebben kunnen zien hoe deze twee op hun lijken.

Flore: een pittige slimme meid die weet wat ze wil, dol is op accessories (zonnebrillen, handschoenen, sjaaltjes, mutsjes), sieraden en kleding (blauwe broeken), zorgzaam, houdt van koken (en lekker eten haha) en is dol op haar (ja)jan. Precies als oma. We noemen haar dan ook regelmatig onze kleine Kee.

Fabian: altijd vrolijk, lief, met zn handjes bezig, tolerant en kijkt altijd met een blik vol liefde en met een grote glimlach naar de belangrijkste vrouwen in zn leven. Opa Jan deed ook alles voor zijn moeder, voor oma en zijn kleindochters 🤎

Ik mis opa en oma iedere dag, maar wat vind ik het mooi om zoveel van ze terug te zien in mijn twee kleine schatten 🤎🤎

Geniet van alle mooie momenten nu en koester de herinneringen 🤎