Kleine man tegen ondervoeding aan

Afgelopen vrijdag moesten wij naar het consultatie bureau waar bleek dat ons zoontje van de ruime +1 lijn (zelfs de +2 lijn aangetikt) naar -2 is gegaan in een kleine 9 maanden tijd, zijn halve leventje.

Wij zagen zelf ook wel dat hij nauwelijks aankwam en de ribben steeds meer te zien waren, maar hij is ook gaan lopen, dus dan is dat heel normaal, toch? Nou schijnbaar niet. In 4 maanden tijd maar 250 gram aankomen (incl. luier en romper) en wel bijna 5 centimeter groeien, daar klopt iets niet.

Dus de kinderarts werd er bij gehaald en keek ook mee, ook zij vond het dalende lijntje merkwaardig. Ik ben niet een moeder die snel van slag is of een moeder die zich laat leiden door de regeltjes (van het CB), ik doe alles meer puur op gevoel. Maar ook ik vond dat hij te weinig was aangekomen en te slank werd. De ribben zijn telbaar en dat was eerder echt niet.

Dus daar kwamen de vragen.

Hoe is zijn ontlasting? De laatste paar weken erg dun, van de billen afschrapen.. altijd met stukjes er in. Terwijl ik het zeg denk ik, nee, dat hoort eigenlijk niet zo te zijn. Maar wij zeiden altijd 'tandjes' en nu hij die allemaal heeft 'kiesjes'.

Wat eet hij per dag? Ik gaf daarop het antwoord en dat vonden ze normaal tot veel.

Wat drinkt hij? Melk, water en bij de oma's soms roosvicee. Ook dat was goed. Bij te veel appelsap (of andere zouthoudende drankjes) kunnen ze namelijk ook diarree ontlasting krijgen.

Dat was dus allemaal goed. Toen kwam de vraag 'is hij vaak moe?'.

Ja, antwoordde ik daar op. Maar overal hebben wij een logische verklaring voor. Op maandag naar het kinderdagverblijf en op dinsdag naar oma waar neefje en nichtje ook zijn, daar slaapt hij maar gemiddeld 2 uur. Dus op woensdag slaapt hij dan vaak 2 keer over 2,5 a 3uur. Maar op vrijdag heeft hij dit ook en op donderdag slaapt hij bij mijn ouders wel 3 uur.

Ik zag toch wat alarmbellen bij ze af gaan. En terwijl ik alles op een rijtje zette, dacht ik zelf ook 'dit lijkt mij niet helemaal hoe het moet zijn'. Toch ben ik niet in dikke paniek. We komen over 2 maanden terug om weer te wegen en te meten. Dan gaan we samen met de kinderarts kijken hoe het is. Onze man is verder goed te pas. Kletst, loopt en is gezellig, maar ja, wel snel moe..

In de tussentijd moeten we niet opeens extra dingen gaan geven, behalve volle producten, maar dit doen wij al. We gaan af en toe bijhouden hoe zijn poep er uit ziet (meest belangrijke momenteel) en de oma's en KDV moeten gaan bijhouden hoeveel hij gegeten heeft, aangezien wij daar geen zicht hebben op wat hij eet. Maar het eten is het probleem niet. Wat dan wel?

Dan zien we over 2 maanden wel weer verder, het zou niets kunnen zijn, het zou van alles kunnen zijn.

Misschien moeders hier op MP die iets soortgelijks hebben meegemaakt?