kleine kwakers met grote woorden.

Ik kan zo genieten van de verhalen en logica van mn meiden.

De fantasie, de trots om de kleine dingen en t letterlijk nemen van alles.

Sterre heeft een stapel aan fantasie, overal is wel iets in te zien. Haar lepel kan in 2 seconden een poppetje worden. Haar dikkie dik knuffel is bijna elke dag wel een keer jarig en maakt de meest gekke dingen mee. Dan is die gekke kat weer gevallen en moet er n pleister op. En heel opmerkelijk, dikkie heeft altijd honger, vooral lekkere honger. Sterre niet maar dikkie wel. Koekjes, ijsjes, snoepjes, alles lust die kat. Helaas krijgt dikkie het met zn zwarte kraaloogjes ook niet voor elkaar bij mama. Tot grote verontwaardiging van sterre, hoe kan mama nou die onstilbare honger van dikkie niet serieus nemen.

Ook kan ze taal schitterend letterlijk nemen. "Je bent een grapjas" "nee mams, ik heb geen jas aan". Of; "ik vind je zo lief, ik kan je wel opeten" en dan n Bloedserieus gezichtje "maar mama, dat kan toch niet? Dan ga ik kapot en ben ik weg". Wat een wereld genot.

Lindy zit nu in de fase van het ontdekken. Ze heeft een flinke woorden schat voor dr leeftijd. Aan tafel krijgen we minstens 3 keer t rondje " is lekker?".

Ook kan ze werkelijk verbaasd zijn over t feit dat we n broek aan hebben, of sokken! "Mama ook sokke" roept ze dan haast verbaasd. en buiten is t haast n wereld wonder dat men een jas aan heeft! Zoiets simpels waar ze dan zo verbaasd over kan zijn.. 

Of ze gaat sochtends heel dicht bij t raam staan, vingertje om hoog, "mama hoor, gogeltjes allemaal wakker". 

Jeetje, als k dit zo typ besef ik me wat een rijkdom het allemaal is. Hoe vermoeiend al dat geratel soms is, het is zo genieten om naar die ontwikkeling te kijken..