Klasgenootjes op Bezoek
Heel leuk dat kinderen met mijn zoon willen spelen, maar ook best spannend!
Sinds kort is het continue raak hier; mag ik bij Casper spelen? Mag Casper bij mij spelen? Mag … bij ons spelen? Super leuk natuurlijk want stiekem ben ik heel erg trots dat mijn zoon met zoveel verschillende kinderen op kan schieten en dat zij hem blijkbaar ook aardig vinden. Maar tegelijkertijd vind ik het ook best spannend!
Tussen de middag mee naar huis is voor ons geen doen. Ik kan er maar één mee nemen op de fiets en lopen duurt te lang. Daarom neem ik bij voorkeur op woensdag middag of na school klasgenootjes mee naar ons huis. Eerst eten en drinken we wat beneden maar ze willen daarna meestal al snel boven spelen.
Zodra ze boven op Caspers kamer aan het spelen zijn raak ik in paniek; Help! Wat zijn ze aan het doen? Slaan ze elkaar de hersens niet in, stiften ze de muren niet onder, houden ze hun kleren wel aan en overleefd de kat het wel? Laatst stonden ze namelijk de kat met een stok uit de bergruimte op zolder te porren omdat het meisje dat kwam spelen hem zo graag wilde zien. Maar om nou continue om het hoekje te staan loeren is ook weer zoiets..
Daarnaast is Casper altijd hyper als er iemand komt spelen. Dan denk ik; Wie ben jij? Doe eens normaal!
Soms weten ze ook niet zo goed wat ze moeten doen. Zo hebben we alleen maar jongensspeelgoed hier in huis, wat best een domper kan zijn voor zijn vriendinnetjes. En vriendje Y. wilde graag prentenboeken kijken terwijl Casper daar echt niet van houdt. En dan vraag ik me dus weer af of ze het wel leuk hebben gehad bij ons thuis.
En wat als Casper ergens anders gaat spelen.. wat verteld hij daar allemaal? En zouden de andere ouders het ook aan mij vertellen als hij wat raars had gedaan? Pff.. echt ik word echt gek van mezelf hoor, waar kan een mens zich allemaal druk om maken!?
Wat zijn jouw aanraders voor als er andere kindjes bij jullie thuis komen spelen?
braamn
Gewoon loslaten, dan komt het vanzelf goed. Ik weet al niet meer beter en moet die playdates echt afremmen..
Prisci
Dat is wel handig zo'n babyfoon! Die hebben wij helaas niet, omdat we vroeger erg klein woonden en alles toch wel hoorden. Nu je het zegt; Casper speelt als hij alleen is ook altijd beneden, maar vriendjes willen altijd boven spelen.
Anoniem
Bij ons spelen ze eigenlijk meestal beneden. Dat heeft meestal niks met de vriendjes of vriendinnetjes te maken,maar met onze dochter.Die durft niet boven te spelen. Daar komt bij dat het bij ons boven ook best koud is en als de jongste in bed ligt dan mogen ze van mij ook niet naar boven. Maar als ze dan toch een keertje boven spelen zijn er duidelijke afspraken. Verkleden doen we niet en we blijven op de eigen kamer. Wij gebruiken nog een babyfoon, omdat we haar anders niet horen als ze 's avonds in bed ligt. Die zet ik dan wel aan. Heb ik toch een beetje 'controle'.
Marieke80
Alle ouders hebben die angsten wel eens gehad, denk ik, maar probeer het een beetje los te laten. Ze kunnen het in de klas ook goed met elkaar vinden en daar zit de juf ook niet constant bovenop. Wat je wel kunt doen bij kleuters, is elk half uur even stiekem om het hoekje gluren, en tussendoor even onder aan de trap luisteren. Maak afspraken over het boven spelen met je zoon, zoals "Alleen in je eigen kamer spelen" of "Probeer iets te spelen dat jullie allebei leuk vinden". En, voor de kinderen bij wie dat nodig is, is het helemaal niet raar om te zeggen dat je wilt dat de kleren aan blijven. Kleuters zijn soms net aapjes: ondeugend en uitdagend, ook die van een ander, dus houdt gewoon vast aan je eigen regels, ook voor het kind van een ander.