juffendag. ....wat moet ik er nou mee

Ik ben zelf opgegroeid in een klein boerendorpje waar het aantal leerlingen op de basisschool 60 was. Mijn knul zit op een basisschool van bijna 500. 28 leerlingen per klas. Wat een chaos. Respect voor de juffen en meesters hoor Nu blijkt dat tegenwoordig ook gevierd te worden. Vroeger was een juf jarig en kreeg je als kind een traktatie. Dat was het dan nu is daar juffendag voor. Het lijkt meer te gaan om een soort blijk van waardering, dan om die verjaardag. Hij mag dus verkleed naar school en het wordt een gezellige dag. Ik hoef geen lunchhapje mee te geven. Gisteren om 17.00 hoorde ik opeens mijn zoons stemmetje achter in mijn hoofd zingen. " en een cadeautje hoort er bij, en een cadeautje hoort erbij" . O F*ck.... er zou toch geen cadeau bij horen. Paniek!

Ik heb er even over nagedacht en ja we gaan een verftekening maken voor juf! Ik zag het namelijk niet zo zitten om een half uur te fietsen, chocolade te halen voor een juf, die misschien wel op dieet is. Toen de tekening klaar was een leuk cellofaantje met confetti er om heen en het cadeau is klaar. Kom ik op dat schoolplein......het ene cadeau nog groter als het andere wat voorbij kwam. Hele marsepein taarten, tasjes van douglas enz. En daar staat mijn zoon met zijn tekening. Gelukkig was hij er zelf blij mee en zag de gekkigheid om hem heen niet. Ik ben bang dat dat volgend jaar wel anders zal zijn. Ergens wil ik voet bij stuk houden om deze rarigheid te stoppen! Maar dan wordt mijn zoon de dupe van mijn vastberadenheid. Dan toch maar een cadeautje. Een doosje thee ofzo. Want ik wil niet dat hij zich zo ongemakkelijk gaat voelen als ik mij vandaag voelde. Juffendag.......wat een gekkigheid!