"Juf, je wordt grijs!"

Samen met een collega zit ik op ons bankje op het schoolplein. Onze kleuters rennen vrolijk rond en sommige kleuters zitten lekker bij ons. Ze bekijken het haar van mijn collega en constateren dat ze het verft. "Dit is niet je echt kleur, juf! Jij verft het zeker? Ik zie hier namelijk allemaal zwart onder je eigen haar. En hier zie ik ook zwart op je hoofd" Lachend kijk ik haar aan, terwijl zij uitlegt waarom ze het doet.

Opeens draaien ze zich om naar mij... "Juf, je wordt grijs!" Ik kijk mijn collega aan die hard begint te lachen. "Wat? grijs? Waar dan?" Mijn collega ziet mijn blik en legt uit. Mijn haar is aan de voorkant heel licht blond. blijkbaar zien ze dat als grijs. Grijs... blond? Dan is mijn collega van 25 wel heel grijs, haha. Na de uitleg van mijn collega's beginnen mijn kleuters heel hard te lachen. "Jij was even bang, hè juf? Maar wij maakten maar een grapje hoor. Juf Anita is wel grijs, maar jij nog niet hoor" Geschrokken kijkt mijn collega mij aan..... "Ik? Grijs? Ja, lieve collega, jij wordt inderdaad grijs en dat is de reden dat je het verft. Maar dit hoef je helemaal niet toe te geven, hoor. Zeg maar gewoon dat je liever blond bent dan zwart. ;-) Onze kleuters gaan overal in mee. :-)