je baby op het potje?!

Finn is nu 1,5 jaar oud en zit regelmatig op het potje. Wij hebben er twee in huis, eentje boven en eentje beneden. Zo kunnen wij gelijk reageren op zijn behoefte zonder eerst naar boven of naar beneden te moeten rennen. Hoe dat is gekomen? Dat lees je hieronder.

Tijdens mijn zwangerschap was ik mij aan het verdiepen in van alles en nog wat. Ik struinde een hoop website en blogs af met alles wat maar met kinderen te maken had. Zo las ik over wasbare luiers en werd ik lid van een Facebookgroep over wasbare luiers. Toen ik daar babyzindelijkheidscommunicatie (BZC) voorbij zag komen werd ik gelijk nieuwsgierig. Ik ging op zoek naar meer informatie en las onder andere dat baby’s vanaf de geboorte al signalen geven wanneer zij moeten plassen of poepen net zoals dat zij aangeven honger te hebben. Wij moeten dit alleen nog leren zien. Het is alleen hier in het westen niet zo bekend en daarom gebruiken vanaf het eerste moment luiers en letten wij niet op specifieke signalen. Wat je dus doet met BZC is reageren op die signalen van je kind en hem de mogelijkheid aanbieden om op het potje de plassen of te poepen. Waarom ik het wilde proberen? Handig omdat je hierdoor minder luiers gebruikt en dit dus duurzamer is en uiteindelijk ook goed voor je portemonnee. Maar het mooiste vind ik dat het daarnaast gaat om een stukje communicatie met je kind en reageren op zijn of haar behoeftes.

En toen werd Finn geboren. Ik vond het moederschap zo overweldigend, je bent zo druk met eten, slapen, voeden, het huishouden en nog een beetje voor jezelf proberen te zorgen. Dus ik heb de BZC lekker gelaten voor wat het was. Toen Finn een maand of 4 was hebben we het weer opgepakt. We gebruikten geen potje maar een emmer, of wij hielden hem gewoon boven de wc. Je hebt hier ook speciale emmertjes voor, maar een gewone emmer of de wc werkte voor ons prima. Je houdt je kind dan op een bepaalde manier vast boven de emmer. Als je zoekt op popolini bzc potje kun je wel afbeeldingen vinden om er een beeld bij te krijgen.

De signalen van Finn herkennen was lastig! Het poepen dacht ik een beetje door te hebben, dat kon ik vaak zien aan het hoofd dat hij erbij trok. Maar het signaal voor plassen uitvinden was een hele kunst. Dus ik probeerde maar een beetje wat. Soms was het raak en deed hij een poep of plas en soms was het de verkeerde timing. Dus ik zocht tips. Eén daarvan was op vaste momenten je kind boven het potje houden. Het was even uitvogelen wat Finn’s vaste moment was om te plassen. Bij hem bleek dit na het slapen te zijn. Na het slapen had hij nog een droge luier en vanaf het moment dat ik hem na het slapen op het emmer zette was het gelijk raak. Ook Daan en mijn moeder deden hier aan mee en op de dagen dat ik aan het werk was gingen zij ook af en toe met hem naar de wc. Vanaf het moment dat hij zelfstandig kon gaan zitten zijn wij overgegaan op het potje. Dit is dan handiger omdat je er dan ook gebaren bij kan maken. Handig als ze die oppikken omdat ze eerder met gebaren hun behoeftes duidelijk kunnen maken dan met woorden. Het is ook een stuk minder zwaar, want hoe ouder je baby wordt hoe zwaarder het is om ze boven de wc te hangen haha. Ik moet wel eerlijk bekennen dat wij niet heel consequent waren hoor. Soms deed ik het een dag niet omdat ik dan gewoon even snel en makkelijk wilde doen. Maar iedere plasje is mooi meegenomen en je kan het eigenlijk niet verkeerd doen. Op een gegeven moment is het er wel helemaal bij ingeslopen een hield ik hem nog maar een enkele keer boven de wc.

Wat wij wel altijd hebben gedaan was het blijven benoemen. En met de leeftijd van 14 maanden hebben wij het weer opgepakt. Vanaf dit moment kon Finn lopen. Hij liep dan ook altijd met mij mee naar de wc. Ik heb toen een potje boven op zijn slaapkamer neergezet op en eentje beneden op de wc. Vanaf deze leeftijd gingen wij ook heel duidelijk zien wanneer hij moest poepen. Hij zocht dan een hoekje op en aan zijn gezicht en zijn houding konden wij precies zien dat hij aan het poepen was. Wat wij dan tegen hem zeggen is: ‘’moet je poepen, wacht maar even dan gaan we op het potje’’. We nemen hem dan mee en zetten hem op het potje, soms waren we te laat en had hij al in zijn luier gepoept en andere keren waren we op tijd en deed hij een poep en vaak ook een plas op het potje. Door dit steeds de doen krijgt hij de associatie dat wanneer hij voelt dat hij moet poepen hij naar het potje kan gaan. Hij vond het trouwens altijd prima om om het potje te gaan en het was nooit een strijd of verplichting! Op een gegeven moment kon hij het woord potje zeggen en omdat de associatie is gelegd zegt hij nu zelf ‘’potje’’ wanneer hij moet poepen of plassen. Ook het woord poepen gebruikt hij nu, maar volgens mij gebruikt hij dat nog niet helemaal correct. Vaak is het dan alleen een plas die hij doet.

Op dit moment wisselt het nogal. De ene dag geeft hij het vaak aan en de andere dag wat minder. Wanneer hij aangeeft dat hij op het potje wil gaan wij altijd direct met hem mee en laten hem niet wachten. Soms als we dan op de wc zijn en hij ziet het potje zegt hij ‘’nee’’. Ik vraag het dan vaak nog een keer en als het antwoord dan nee blijft is dat ook goed. Er ligt totaal geen druk achter en wij vinden het vooral belangrijk dat het leuk blijft voor hem. Zo weet hij nu dat ik het potje na een plas leeggooi in de wc en dan mag hij op de wc klimmen om op de doorspoelknop te drukken. Vindt hij helemaal fantastisch.

Ik ben heel benieuwd hoe snel het nu gaat, maar we geven hem gewoon de tijd. Over 3 maanden ga ik een update schrijven en laat ik jullie weten hoe het ervoor staat.

Wisten jullie van bzc af? En vanaf wanneer zijn jullie begonnen met zindelijkheid? Ik ben heel benieuwd.