3 jaar geleden
Is het al bedtijd?!?!
Elke vader en moeder heeft wel meer dan eens gedacht “Is het al bedtijd?!” Dat gebeurt mij soms vaker dan lief is. Vooral in de lockdown tijd. Eenmaal op bed komt er een ander gevoel boven… Ik vertel jullie er meer over. Dat gevoel komt ook vast heel bekend voor bij jullie….
Ik denk dat wij het allemaal wel eens gehad hebben. Toe leven naar het moment dat het bedtijd is. Of het nou komt dat jij een slechte dag hebt of moe bent, of de kinderen niet hun dag hebben. Hoe dan ook, het moment dat de klok op bedtijd slaat, weet je niet hoe snel je aan de avondroutine moet beginnen. Wanneer je je kind goede nacht wenst en de deur sluit maak je een dansje op de overloop…
Dat moment wanneer je op de bank ploft en er is stilte, dat is een hemels gevoel. Voor even…
Want dan begint het schuldgevoel te knagen. Kon ik écht niet even leuker doen vandaag? Had ik nou niet even langer kunnen knutselen aan tafel? Misschien had ik iets meer geduld moeten hebben. Ach, vandaag was tóch niet zo erg? Ik stel mij aan. Zij kunnen er immers óók niets aan doen. Ah, ik wil ze nu knuffelen. Ik mis ze...
Dat zijn zo maar een aantal gedachtes die dan revue passeren. Iets wat ik mij niet voor kon stellen voordat ik moeder was. Hoezo zou je dat denken...? Hoezo zou je in hemelsnaam je kind missen als ze boven in bed ligt?! Aanstellen is ook een vak hoor…. Maar goed, zoals bij veel dingen, denk je het beter te weten tot dat je het echt ervaart. Dan kun je er pas over oordelen. En ik kan met overtuiging zeggen dat je wel degelijk je kind kunt missen wanneer hij ligt te slapen in bed.
Even over dat schuldgevoel, dat is echt met verve het minst leuke aan het moederschap. In de loop van de tijd leer je dit wel te relativeren. Want aan het einde van de dag doe je alles wat er in je macht ligt om zo goed mogelijk voor je kind te zorgen. Maar soms heb je als moeder of vader even zelf geen goede dag. Maar ook dan zorg je zo goed mogelijk voor je kind. Dan heb je misschien even niet zo lang geknutseld met je kind, heb je even wat vaker en langer de tv aangezet. Dat kan écht geen kwaad haar. Daar ben je niet ineens een slechte ouder door geworden.
Ik heb in de afgelopen drie jaar écht geleerdom dat los te laten. Om het te nemen zoals het komt. Niet elke dag kan perfect zijn. Niet elke dag is er een voor in het boekje. Niet elke dag is heel gezellig. Maar ik denk altijd maar zo, morgen is er weer een nieuwe dag. Dan gaan we er weer met frisse moed tegen aan!
En dat wij ouders soms denken “wanneer is het bedtijd?!” is helemaal niet erg! Wij hebben het allemaal! En dat schuldgevoel?! Nergens voor nodig!
Hebben jullie dit ook wel eens?!
Bedankt voor het lezen!
Liefs,
Jamie-Lee
