In quarantaine

De dag die je wist dat zou komen is (eindelijk) hier… We zitten in quarantaine. De eerste en tweede golf wisten we de dans te ontspringen maar deze derde (of is het inmiddels al de vierde?) golf is het raak… De oudste moest in quarantaine vanwege een coronauitbraak bij de bso. We lieten hem voor de zekerheid testen. Hij had geen klachten dus “het zou wel loslopen” verkondigde ik nog bij z’n juf de middag dat ik z’n schoolspullen ophaalde. Maar helaas:  “U bent getest op 8 november 2021. De uitslag van de test is positief”. Nou, noem dat maar positief….

"Ons vast terugkerende gezinsuitje, het ritje naar de teststraat, komt mij de neus wel uit".

Inmiddels zitten we ruim anderhalve week in quarantaine en kunnen we niet wachten tot dit hele circus voorbij is. Tegenwoordig is het hoogtepunt van de dag het rondje rijden met de auto. “Kom op jongens, we gaan weer op safari”, zegt mijn partner dan. Op zoek naar buizerds en andere boeiende beesten langs de B-weggetjes van Walcheren, Schouwen-Duiveland of de Bevelanden. Vader en zoons hebben er oog voor. Hoewel de oudste nog steeds even enthousiast is als hij weer een torenvalk spot, heb ik het inmiddels wel gezien. Ook ons andere vast terugkerende gezinsuitje, het ritje naar de teststraat, komt mij de neus wel uit. Laat het einde van de quarantaine maar komen.

"Ik kan je vertellen dat middernacht niet het juiste moment is om een testuitslag te bekijken".

Ik las de positieve testuitslag iets na twaalven ‘s nachts nadat de oudste naast mijn bed had gestaan omdat hij moest plassen. Ik kan je vertellen dat middernacht niet het juiste moment is om een testuitslag te bekijken. Maar ja, de nieuwsgierigheid won het van het verstand. Vanaf het moment dat ik wist dat corona ‘ons huis was binnen gedrongen’  gingen bij mij de radertjes in mijn hoofd draaien. Wie hebben we allemaal gezien en moeten we informeren? Speelden de jongens nu voor of na de “vermoedelijke dag van de besmetting” bij het buurjongetje? Welke afspraken moeten gecanceld worden? Nee, moeten we nu wéér die provocatietest verzetten, dat wordt al de vierde keer! Verdorie, dit betekent niet naar de verjaardag van mijn moeder en we missen ook de intocht van de sint. Okee, what else: wij moeten ook getest worden, we moeten het werk informeren, boodschappen regelen. Zo ging het wel even door in mijn hoofd. Gek genoeg had mijn partner die nacht nergens last van. Die hoorde het nieuws aan. Draaide zich om en sliep weer verder. Wat moet het toch heerlijk zijn als je hoofd dat kan.

"Quarantaine blijkt een soort lockdown voor gevorderden te zijn".

Quarantaine blijkt een soort lockdown voor gevorderden te zijn. Gefelicteerd, u heeft de reguliere lockdowns glansrijk doorstaan, u mag door naar het volgende level: quarantaine. Zo snel als we die eerdere lockdownperiodes achter ons hadden gelaten, zo snel zaten we er ook weer in. Werken, thuisonderwijs, een peuter vermaken en een baby verzorgen: we waren het nog niet verleerd. Het feit dat ik nog aan het re-integreren ben en dus nog niet volledig werk is haast een geluk bij een ongeluk te noemen (al komt het mijn herstel niet echt ten goede). Hoewel de drukte vergelijkbaar is met de eerdere lockdownperiodes maken de onzekerheid en onduidelijkheid over het verloop van het proces en wat nu wijs is om te doen het wel nog wat intenser en complexer.

"We wilden niet roomser zijn dan de paus".

Natuurlijk realiseerden wij ons voor we zelf in deze situatie zaten wel dat quarantaine vervelend zou zijn. Toch drong pas gaandeweg de eerste quarantaineweek echt door wat het betekende. Op de vraag: “wanneer mogen we eigenlijk weer uit quarantaine?” bleek geen kant-en-klaar antwoord. We hingen lange tijd met de GGD aan de lijn en probeerden wijs te worden uit alle informatie die we kregen. Maar om eerlijk te zijn: daar viel niet erg wijs uit te worden. Als a dan b en indien c dan toch d of misschien toch e als u ook f… De richtlijnen blijken niet eenduidig en het komt erg neer op je eigen gezonde verstand. Dat geeft extra druk in een toch al hectische tijd. We wilden niet roomser zijn dan de paus (het is al complex genoeg) en hebben vooral “naar eer en geweten” gehandeld.

"Een nieuwe besmetting betekent net als bij Monopoly “ga terug naar start”".

Alles bepalend voor de duur van de quarantaine is of de rest van het gezin gezond blijft. Een nieuwe besmetting betekent net als bij Monopoly “ga terug naar start” (al lijkt het meer op “ga naar de gevangenis”). Aangezien wij een vijfjarige isoleren nou eenmaal geen optie vonden wisten we dat het een soort Russisch roulette ging worden met een extra grote kans op ‘de kogel’. Toen het besef kwam dat we in het slechtste geval om de beurt ziek zouden worden en dit geintje dus zo een maand kon duren was ik er wel even klaar mee.

Die spreekwoordelijke kogel liet niet lang op zich wachten. Met het einde van de quarantainetijd in zicht deden we weer een rondje teststraat. (De oudste was enigszins verbolgen dat hij niet getest hoefde te worden want “dan krijg ik geen dapperheidsdiploma en ik spaar diploma’s”. Ja mensen, het zijn gekke tijden). In de file richting de teststraat was ik wat gespannen. Zo’n besmetting in het gezin maakt je toch enigszins hypochonder: “Mmm, m’n keel doet een beetje zeer en ik heb nu al een paar keer gehoest, zou ik soms ook…?” En helaas: “De uitslag van uw test is positief”. Verdorie, niet weer! Nu ben ik het zelf. En hoe tegenstrijdig ook, ik hoopte dat mijn partner en middelste zoon dan ook maar gelijk een positieve test hadden. Dan waren we er tenminste in één (of dus eigenlijk twee) keer vanaf. Maar nee hoor, zo “gelukkig” zijn we niet. De ironie van corona.

"De jongens lijken eigenlijk nauwelijks door te hebben dat we in quarantaine zitten".

Eerlijk is eerlijk, we worden soms horendol van al het geren en gegil in huis en ook de troep in huis ben ik wel zat (“Ruim nou eerst eens al die knutselspullen op voor je met die puzzel begint…en was het nu echt nodig om van dat papier confetti te knippen?!”). De lontjes worden langzaamaan wat korter en de middelste wordt nu hij zijn energie niet kwijt kan met de dag eigenwijzer. (Voor de juffen die meelezen, succes hè, straks!). Maar over het algemeen mogen we niet klagen. Mijn partner en ik vinden elkaar nog steeds lief en kunnen nog met voldoende humor naar de situatie kijken. Het thuisonderwijs gaat nagenoeg zonder slag of stoot. De jongens hebben samen meters treinbaan gelegd, tenten gebouwd en tientallen kleurplaten gekleurd en dat alles zonder al te veel geruzie! Ze lijken eigenlijk nauwelijks door te hebben dat we in quarantaine zitten. Hun grootste zorg was het schoen zetten: “Maar mama, er mag nu toch niemand ons huis in? Dan mogen de pieten toch óók niet naar binnen?”.  En voor de jongste lijkt de extra tijd zo samen met ons en haar broers vooral heel gezellig te zijn. Ook qua gezondheid komen we er nog goed mee weg. De oudste hing twee dagen verkouden en met koorts op de bank en had daarna amper nog ergens last van en hoewel ik momenteel de longen uit m’n lijf hoest en echt wel merk dat covid in mijn lijf huishoudt valt het nog in het niet met wat sommige anderen moeten doorstaan.

"Het was alsof de koeien voor het eerst de wei in gingen".

Vanochtend mocht de oudste weer naar school. Met een lach van oor tot oor ging hij met ons buurjongetje mee (wij mogen hem zelf nog niet naar school brengen). “Het was alsof de koeien voor het eerst de wei in gingen” appte de buurvrouw mij achteraf. Ze hadden tot aan school gerend. Zonder dat hij het had gemerkt had hij de vrijheid dus toch wel gemist. We zijn in ieder geval weer een stapje dichter bij het “oude-nieuwe normaal”. Nog een paar dagen en een paar tests te gaan en dan mogen we hopelijk allemaal weer gaan en staan waar we willen. Tenminste, als er geen “quarantaine deel 3” komt. Je kunt je voorstellen dat wij nu al uitkijken naar het moment dat wij de verlossende woorden lezen: “U bent getest. De uitslag van de test is negatief”. Maar of ik daar deze keer weer om middernacht naar zal kijken…?

Hebben jullie al in quarantaine gezeten? En hoe was het? 

Met enige regelmaat schrijf ik blogs op mijn eigen blog 'Is het al zeven uur?'. Wil je meer blogs van mij lezen? Volg mij dan op instagram! Www.instagram.com/is_het_al_zeven_uur