Ik kan mijn dochter niet los laten!

Ik kan mijn kind gewoon niet los laten. Ik heb er al geruime tijd aan kunnen wennen want ik heb het behoorlijk druk als studerende moeder. Maar tot nu toe was dit nog altijd overdag. Maar mijn kind ergens laten slapen?? NO WAY!

Ik gil met alles wat ik in me heb dat ik daar nu echt nog niet aan toe ben. Ik weet niet wat het is. Ik voel me zo een vreemde moeder. Ik zie namelijk heel veel ouders die er totaal geen moeite mee hebben.

Ook als ik Barbie kijk op tv en zie dat ze haar dochtertje makkelijk weggeeft aan opa en oma dan begin ik me toch af te vragen waar bij mij het struikelblok ligt.

Ik kan het gewoon niet! En eerlijk is eerlijk, echt nodig is het ook niet.

Ik ben enorm gehecht aan de structuur en ze teert er prima op! Ze heeft verder geen problemen met slapen ergens anders, of dit nu overdag is of als we op vakantie zijn. Dus ik denk niet dat ze niet zal durven.

Maar IK ben er dus nog niet aan toe.

Ik denk dat ik ga wachten totdat het MOET of dat ze het zelf aangeeft. Want tot die tijd geniet ik nog te veel van mijn lieve schatje die heerlijk het klokje rond slaapt.

En ik en mijn vriend hebben eigenlijk genoeg tijd samen over. Als we naar de stad gaan gaat ze gewoon lekker mee, je hebt geen last van haar. Zo ook als we lekker gaan uiteten.

We maken het gewoon nooit te laat zodat ze altijd weer lekker het bed in kan. En als we naar de film willen dan komt er iemand hier oppassen als ze al in bedje ligt.

Ik zie de noodzaak dus niet. En op de vraag: "En wat als er ooit iets gebeurt??" antwoord ik: "ja dan MOET het!". Ook niet graag natuurlijk, maar dan heb je geen keus.   Voor nu zie ik daar geen rede voor.

Ben ik een vreemde mama??