9 jaar geleden
Hoogsensitief, het lijkt wel een vies woord
Mijn kindje lijkt hoogsensitief, maar dat 'mag' ik niet altijd hardop zeggen....
Ik heb al even niet meer geschreven, want op het onderwerp waar ik over wil schrijven lijkt een soort taboe te rusten. Mijn lieve meid is inmiddels 2 jaar en 10 maanden en is natuurlijk een bijzonder kindje, dat zal elke moeder van haar kinderen zeggen. Toen ik een tijd geleden naar het consultatiebureau belde voor hulp bij het oplossen van de driftbuien van mijn dochter (zie eerder blog) gaf de verpleegkundige mij een tip. Lees je eens in in hoogsensitiviteit bij kinderen. Ik kwam terecht op de site van het LiHSK (www.lihsk.nl) en vond een lijstje met punten waaraan je zou kunnen beoordelen of je kind hoogsensitief is. Ik was met stomheid geslagen......van de 23 punten waren er wel zeker 17 op haar van toepassing. Het leek alsof ze het karakter van mijn meisje hadden opgeschreven Ik heb een boek besteld, het in 1 ruk uitgelezen en werd er rustig van. Opeens vielen er allerlei puzzelstukjes op z'n plaats.
Ze was laat met lopen, maar snel met praten. Onthoud nagenoeg alles dat ik haar vertel, ziet van alles en nog wat in haar omgeving dat anders is dan anders (een kopje dat ergens anders staat). Haar woordenschat is enorm, haar zinnen al een maand of 3 compleet, op kleine foutjes na. Straffen met strenge stem maakt haar overstuur en heeft geen effect, uitleggen wat ik wel of niet van haar wil zien werkt meteen! Ze ruikt veel, schrikt snel, hoort bijzonder goed. Als de omgeving te druk is (bijvoorbeeld de groep kinderen bij het peuterzwemmen) is ze van slag en wordt naar eigen zeggen 'boos op de andere kindjes'. Ze heeft baat bij het bespreken van het dagritme van de volgende dag, dat voorkomt voor har verrassingen en maakt haar rustiger. Ze ligt gemiddeld 1,5 uur wakker voor ze in slaap valt 's avonds (maar wel lief in bed, kletsend over de dag tegen haar knuffels) Zo kan ik nog wel even doorgaan......
Hoogsensitiviteit komt bij 20% van de kinderen voor en is geen aandoening, maar een karaktereigenschap. Maar leg dat maar eens uit aan 'de buitenwereld'. Een "stempel", "sticker" of "in een hokje plaatsen" van mijn (eigen!) kind is echt NOT DONE! Hoogsensitiviteit is echter geen stempel, geen hokje, geen sticker, geen afwijking, geen handicap en geen ziekte! Het is een deel van de persoonlijkheid van mijn kleine kindje. Een energieke, vrolijke slimmerik met een groot hart. Het lezen over hoogsensitiviteit heeft me enorm geholpen en gaat me vast nog veel meer helpen als ze opgroeit, maar erover praten met anderen laat ik voorlopig maar even. Heel jammer, want wie zou niet willen dat de halve 'gebruiksaanwijzing' van je kind al beschreven staat?
Zijn er meer mama's die mijn verhaal herkennen en hoe gaan jullie om met weerstand over het onderwerp? Ik ben heel benieuwd........
Anoniem
Wat fijn dat je hier een blog over schrijft, mijn dochter is nu 2,5 en ik vermoed ook hoogsensitiviteit. Mensen lijken niet echt te beseffen wat dat betekent en kijken je een beetje glazig aan. Ik probeer het zo goed mogelijk uit te leggen, maar je krijgt dan toch vaak 'Ach het komt vanzelf goed'. Uhhh ja het is al goed maar dit hoort gewoon bij haar haha. Mijn dochter schrikt ook snel, heeft het echt nodig om de dag te bespreken en te weten wat er gaat gebeuren, kan slecht tegen drukte, liep heel laat, is snel overstuur en je merkt het duidelijk als ze teveel 'aan haar lot wordt overgelaten'. Ze heeft veel begeleiding nodig. 20% van de kindjes is best veel! Stom eigenlijk dat het dan zo onbekend is bij veel mensen. Lang leve het internet ;)
Anoniem
Mijn zoon is ook hoog sensitief. Ik herken dus alkes wat je beschrijft. Hij wordt binnenkort 4 en gaat dan naar de kleuterschool. Ondanks onze voorbereidingen was het wennen voor hem extreem spannend en de nachten na een bestonden dus ook uit huilbuien tijdens zijn slaap. Ik heb zowel mensen in mijn omgeving die dit begrijpen en ook herkennen maar bij de meeste geef ik maar gewoon aan dat hij gevoelig en wat tijd nodig heeft en laat ik het erbij. Sommige dingen zijn een uitdaging maar rust en regelmaat en een planbord helpen wn verder genieten wij enorm van hem. Wel merk ik dat mensen hem overschatten omdat hij taalkundig zo ver is.
admin
Dat boekje heb ik inderdaad ook al gekocht! Het heeft me al veel geholpen nog voordat ik ontdekte dat ze HS is. Inderdaad een aanrader!
admin
Hi Christel, mijn meisje voelt zich ook geintimideerd door andere kinderen, huilt er vaak snel om, maar dat pas ook nog wel bij de leeftijd vind ik, dat ziek ik ook bij veel kinderen in haar omgeving. Mijn dochter is redelijk assertief dus als ze echt iets wil (of niet wil) laat ze dat aan andere kinderen wel degelijk merken! Succes!