Hoe wij niet doorhadden dat ons kind zijn hand gruwelijk verbrandde.

Ik deel mijn verhaal in samenwerking met de Brandwonden Stichting. Wil jij (net als ik) een gratis boekje in huis hebben waar precies staat wat je moet doen bij brandwonden? Vraag deze dan hier aan.

Ken je die verhalen, waarvan je zegt dat het jou nooit zou gebeuren, omdat je heel goed oplet? Dit is zo'n verhaal, van ouders die zelf heel goed opletten, maar toch in een nare situatie terechtkwamen. Die ouders zijn wij. Komt 'ie:

Het was april 2019 en we waren met familie op het strand, om de verjaardag van mijn schoonvader te vieren. Lekker lunchen en daarna nog even voetballen in het zand. De jongens zijn gek op het strand, dus de tosti's werden vakkundig en op hoge snelheid naar binnen geschoven, want hoe eerder het zand in, hoe beter: 'Gaan we nu?' Met de laatste hap nog half in mijn mond liepen we het strand op. De zon scheen heerlijk, echt zo'n fijne lentedag!

We voetbalden met Juul en liepen langs de zee met Vic, die het water mega interessant vond. Wat hij ook graag deed, was spelen in het zand en al helemáál daar waar die grote kruiwagen stond. Vic was ruim anderhalf en wilde op ontdekking. We hielden hem goed in de gaten, want hij stopte nog van alles in zijn mond en kon zo de zee in rennen. Ogen overal dus!

Juul was inmiddels ook in het zand gaan liggen, op de plek waar Vic zat te spelen. Vic wilde wel eens kijken wat er in de kruiwagen zat. Mega interessant natuurlijk. Hij pakte de rand van de kruiwagen vast om zich op te trekken.

Hij pakte 'm vast en het enige wat we hoorden, was een oorverdovend gegil. 'Was dat Vic?!' Het was Vic. Hij gilde het uit en begon daarna heel hard te huilen. We snapten er helemaal niets van. Zat er iets scherps aan die kruiwagen? Mark voelde eraan en trok meteen zijn hand weg, want het ding was bloedheet! In paniek ben ik de strandtent in gerend om te vertellen wat er was gebeurd en om iets kouds te vragen. De reactie van de medewerker was overigens vrij nonchalant. Ik zei: 'Mijn kind heeft zich gebrand aan de kruiwagen die in het zand staat. Hoe kan dat ding in godsnaam heet zijn?!' Waarop hij antwoordde: 'Ohhhh ja, die gebruiken we altijd als vuurkorf. Zal wel net uitgegaan zijn.' Whaaat?! Er stond dus een kruiwagen in het zand, waar geen rook of warmte vanaf kwam. Er stond geen bordje bij, er lag geen as omheen, kortom: niets wees erop, dat die kruiwagen als vuurkorf gebruikt zou worden. En dat terwijl het er krioelde van de kinderen. En wij stonden er dus naast, ons van geen kwaad bewust. Bleken er gewoon nasmeulende kolen in te zitten. Wat als dat ding om was gegaan en Victor die kolen over zich heen had gekregen? Ik moet er niet aan denken.

Met gierende banden zijn we richting de eerste hulp gereden. De minuten leken eeuwig te duren met een huilende Victor naast me in de auto. Het was zó zielig! Ik was zó boos ook! We zijn altijd voorzichtig en waren ons totaal niet bewust van het gevaar dat op de loer lag.

Eindstand: Vic had een fikse tweedegraads verbranding en veel pijn. Er is zelfs sprake geweest van een eventuele huidtransplantatie, mocht de huid uiteindelijk niet goed meegroeien. We hebben een aantal weken met een speciale zalf moeten smeren, waarna beoordeeld zou worden wat er daarna ging gebeuren. De blaar moest open zijn, om te kunnen zien of de huid eronder tweedegraads of derdegraads verbrand was.

Goddank was het tweedegraads -wat erg genoeg is- en was de huid voldoende hersteld. We hoefden uiteindelijk niets meer te doen met de duim van Vic, maar het scheelde weinig of we hadden in het brandwondencentrum gezeten.

Ik moet wel zeggen, dat de eigenaresse van de strandtent goed heeft gehandeld. Ze was er niet bij toen het gebeurde, maar heeft meteen gereageerd, toen ik een boze e-mail stuurde. Ze heeft haar personeel streng toegesproken en beloofd nooit meer een kruiwagen als vuurkorf te laten gebruiken. We kregen een cadeau voor Vic en ze wilde op de hoogte gehouden worden van hoe het met Vics vinger ging.

Lang verhaal kort: een gevaar zit in een heel klein hoekje, check alles om je heen, ook als het eruitziet als iets anders, zoals in dit geval de kruiwagen.

Wil je meteen de belangrijkste info bij de hand hebben, voor het geval dat je het ooit nodig hebt? Ik hoop het niet natuurlijk, maar toch. Bestel het gratis boekje, waar alle eerste hulp bij brandwonden in staat. Essentieel om in huis te hebben, toch?

Pas op goed op jezelf en je kleintjes, lieve mensen.♥️