Hoe veerkrachtig is een kind?

Ik denk ook aan de ouderen. 

De vrijgezellen. 

De ondernemers.

Mensen die ziek zijn.

Mensen die hun baan kwijt zijn.

De studenten die net starten met een nieuwe opleiding.

Aan de eenzamen, de zorgmedewerkers.

Ik denk aan ál die mensen die getroffen worden in deze pandemie en tijdens de lockdowns.

Maar ik denk bovenal aan de kinderen. 

Aan de kinderen in ons gezinshuis die de structuur van school zo hard nodig hebben. Aan onze kinderen die al een leerachterstand hebben omdat ze veel te lang in een onveilige thuissituatie zaten. Kinderen voor wie sport, zwemles en bezoekregelingen nu wegvallen.

Maar ook aan de pubers die zichzelf opsluiten op hun kamers en in een depressie terecht komen. Kinderen in kwetsbare gezinnen, waar ze in één ruimte met 5 broertjes en zusjes hun online lessen moeten volgen. Kinderen die nu elke dag worden blootgesteld aan huiselijk geweld. Die opgesloten zitten met de mensen waar ze bang voor zijn.

Voor wie school een veilige plek was.

Er wordt vaak gezegd dat kinderen “veerkrachtig” zijn. Maar uit onderzoek blijkt juist dat ze kwetsbaar zijn omdat hun hersenen nog volop in ontwikkeling zijn. Deze worden aangetast wanneer ze worden blootgesteld aan trauma en stress. Vervolgens stagneren ze in hun ontwikkeling op andere gebieden zoals taal en spraak of hun sociaal-emotionele ontwikkeling.

Ze worden hyperalert, reageren sterker op prikkels, ze verkeren eigenlijk in een voortdurende staat van stress en maken zich elke dag weer klaar om te vechten of te vluchten. “Drukke kinderen” noemen we dat dan. Of we labelen met adhd of add.

Danka Stuijver schreef in haar column in de Volkskrant deze week: “Er komt een moment dat een twijgje niet meer buigt, maar breekt.”

Ja, kinderen kunnen veel hebben, maar het echte verdriet zie je vaak niet aan de oppervlakte. Daarvoor is behandeling en therapie nodig. Wij zien dit elke dag in ons gezinshuis.

Trauma is vaak ongrijpbaar. Zo weten we niet van alle kinderen hoe hun leven eruit zag totdat ze bij ons kwamen. Eén van onze kinderen heeft het eerste jaar zonder moeder doorgebracht en heeft zich niet goed kunnen hechten. Wij zien nu nog elke dag welke uitwerking dit heeft.

Ik maak me zorgen over al die kinderen die op dit moment een veilige plek nodig hebben en nergens terecht kunnen. Ik hoop dat er snel verandering komt ❤️