Hoe mijn 3-jarige omgaat met kanker bij een dierbare/familielid

Iedereen zal er helaas wel eens mee te maken hebben gehad of maakt het nu mee: kanker bij een naaste familielid/dierbare.

Maar hoe ga je daar nu mee om als je kleine kinderen hebt? Betrek je ze erbij voor zover ze het kunnen begrijpen of houd je hen zoveel mogelijk buiten schot?

Ikzelf was al op jonge leeftijd betrokken van wat leven en dood inhield en daarbij ook de nare ziektebeelden, doordat mijn ouders mij hierbij hebben betrokken, voor zover dat geschikt was voor een jong kind. Natuurlijk wist ik echt niet alles tot in details, maar ik wist wel dat mensen soms heel erg ziek konden worden en daarvoor zware medicaties kregen, om uiteindelijk ‘beter’ te worden.

Helaas maken wij wederom nu zo'n situatie mee. We kregen het nieuws een paar dagen voor kerst 2020 te horen. Vanaf dat moment ging ik gelijk denken: hoe ga ik mijn dochter van 3 jaar door deze situatie begeleiden? Natuurlijk wist zij al dat opa al een tijdje ziekjes was, ‘ziek bij zijn buikje’, zoals zij het zei. Maar om van een paar keer in de week, naar amper nog bij opa en oma op bezoek te gaan is lastig voor een kind. We videobellen en ze weet dat opa veel moet rusten door de medicijntjes.

Vandaag was de dag dat we de haren van mijn vader eraf gingen halen. Kappers zijn gesloten en gezien hij niet met te veel mensen in contact mag zijn, besloten we het zelf te doen. Gelijk stelde mijn moeder voor om mijn dochter hierbij te betrekken, als wij als ouders daar ook achter zouden staan. Dat vonden wij een goed idee! In de auto onderweg naar mijn ouders vertelde ik haar dat vandaag de haren van opa eraf gaan. Omdat de kappers dicht zijn, mag jij helpen door samen met mama en oma de kapster voor opa te zijn. ‘ oh, krijgt opa net als bij papa?’ Ja dat klopt, papa is ook kaal, als hij naar de kapper is geweest.

“Ik doe met de schaar!” Was haar volgende reactie. ‘Nou, jij mag met het apparaatje samen met oma of mama de haartjes weghalen’ vertelde ik aan haar.

En toen was het zover: de haren gingen eraf en mijn dochter maakte samen met mijn moeder een begin met de tondeuse. Uiteindelijk maakte ik het af en was zij in de tussentijd Frozen gaan kijken.

Waarom heb ik haar dit laten doen? Zo houden we het luchtig, voor haar en zeker ook voor onszelf en maakt ze bewust mee dat opa een beetje verandert, zonder de last te dragen van wat het eigenlijk allemaal inhoudt wat er nu gebeurt.

Graag wil ik dit verhaal delen zodat het wellicht een inspiratie kan zijn voor als jij ook in zo’n moeilijke situatie zit en eigenlijk niet zo goed weet hoe je hiermee om moet gaan met je kindjes. Elke manier is goed, zolang jij je er goed bij voelt. We doen allemaal ons best en willen het beste voor onze kindjes.

Heb je zo’n situatie meegemaakt of zit je er middenin? Deel het als je wil! Ik vind het ook fijn om jullie ervaringen te lezen.