Hoe leer ik mijn dochter dit moeilijke thema?

Ze is namelijk té sociaal. Waar ze ook heen gaat, ze heeft altijd wel praat met iemand. Ze is nog geen 4 jaar oud, maar is een wijze tante en kan het goed uitleggen. Ze heeft altijd haar woordje klaar en met haar rode krulletjes, krijgt ze ook nog eens alles voor elkaar. Net als haar zusje trouwens.

Maar soms denk ik.. Ze is té sociaal. Het is soms vervelend als je haar in de winkel weer mee moet krijgen als ze net hevig in gesprek is met iemand. Maar mijn grootste angst is dat ze gewoon zomaar met iemand mee zou gaan. Ik probeer er speelsgewijs een verhaaltje over te vertellen, zodat ze weet dat ze eerst naar mama of papa moet komen als iemand vraagt of ze mee gaat, maar ik weet niet goed of ze dit wel écht zou doen.

Onlangs deed ik haar naar bed en ging ik nog een verhaaltje vertellen. Het ging in de trant van; er komt iemand aan en die zegt, ik heb een snoepje voor je, ga je mee? Wat zeg je dan lieverd? Ze antwoordde; dankjewel!!!!
Toen dacht ik; tja.. Heel netjes, zo voeden we haar inderdaad op. Maar hoe leg je uit dat het in dit verhaal absurd is en het laatste wat ze moet doen, meegaan is..? Ik wist niet goed hoe ik dit uit moest leggen, maar heb verteld dat ze eerst altijd naar mama of papa moet komen, anders zijn wij haar kwijt en dat is niet echt fijn.
Of ze het snapt? Ik weet het niet, ik hoop het heel erg. Ik denk dat ze in dat opzicht best wel beïnvloedbaar is. Maar hoe leg je uit dat als iemand haar meeneemt, ze HELP moet roepen of iemand anders aan moet klampen? Een kind van bijna 4 is eigenlijk nog te klein voor deze dingen, maar het zet me steeds meer aan het denken. Het wordt steeds gekker op de wereld en op sommige dingen wil ik toch wel wat 'invloed' hebben, zeker als het om mijn kinderen gaat.

Onlangs kregen vrienden van ons een brief mee, er stond al een tijd een raar wit busje voor school te wachten. De kinderen mochten niet meer alleen naar huis, omdat ze het verdacht vonden. Nou.. Dan zorg je wel dat je er elke keer netjes bent en op tijd aan de poort staat. Maar het is toch vreselijk dat iemand je kind mee zou nemen, en je het nooit meer zou zien?

Ik denk er ook zeker niet continu aan hoor, want straks kom ik over als een panische moeder. Maar afgelopen weekend gingen we naar een binnenspeeltuin en dan toch krijg ik dat idee even. Aangezien die van 4 wel meer haar eigen gangetje gaat. Maar gek maken laat ik me zeker niet, ik was een beetje benieuwd hoe andere ouders hiermee om gaan?