Hoe ik mijn bijna peuter liet slapen zonder speen

Thijmen wordt eind volgende maand 2 jaar. Vanaf de eerste week na zijn geboorte gebruikt hij al een speen. Hij had destijds een enorme zuigbehoefte waarbij de speen een goede uitkomst had. We gebruikten altijd de bibs speen, want deze had leuke kleurtjes en pakte hij eigenlijk direct. Maar hij werd bijna 2 jaar, gebruikte de speen enkel nog in bed of bij een lange autorit en met een reeks gebeurtenissen op de agenda werd het nu tijd om van de speen af te stappen. Lees hier hoe we dit hebben aangepakt en hoe dit is verlopen.

Het was eigenlijk een spontaan idee, we wilden het uiteindelijk wel doen, maar hadden nog niet concreet een idee hoe en wanneer. Nadat ik via internet een paar keer mensen had gehoord over het stoppen met de speen, besloten wij om dit ook te doen.

Zoals ik al aangaf gebruikte Thijmen de speen enkel nog in bed of bij een lange autorit, naast zijn speen slaapt hij ook altijd met zijn konijn. De speen wordt echter al gauw nadat hij in slaap valt "gedropt", maar als hij ‘s nachts wakker wordt, en zijn speen niet kan vinden, word je hier rustig om wakker geroepen.

Ik besloot om het topje van de speen af te knippen en de speen gewoon zoals normaal aan Thijmen te geven alsof er niks aan de hand was. Hij deed zoals normaal zijn speen in zijn mond maar haalde hem er al snel weer uit omdat het gek voelde. Hij keek er aandacht naar en zei "peen pot" (speen kapot). Ik vertelde hem dat dit vast komt omdat hij er altijd op kauwt (hij kauwde vrij veel op zijn speen en ik zei hem altijd dat hij dit niet moest doen omdat zijn speentje dan kapot gaat, dit kwam nu even goed uit). Hij probeerde de speen nog eens en kwam tot de conclusie dat dit toch niet fijn was en kwam met het idee "memmie peen maken" (mem (mama op z’n Fries) speen maken). Ik heb hem verteld dat dit niet kan en dat dit helaas ook het laatste speentje was. Dit was uiteraard niet waar, maar had de rest wel goed verstopt voor het geval dat. Ik gaf hem aan dat hij dan maar zonder moest proberen te slapen en ben weggelopen.

Toen kwam het spannende, ging hij slapen of niet? De laatste tijd deed hij sowieso al wat moeilijk met in slaap komen in de avond en dat duurde gemiddeld al gauw een uur. Ik had rekening gehouden met een lange avond en een zware nacht. Iedere keer dat hij om zijn speentje vroeg nam ik het kapotte speentje mee om hem er aan te herinneren dat deze niet meer voldeed aan zijn wensen. En na anderhalf uur viel hij gewoon in slaap! Volledig tegen mijn verwachtingen in, heeft hij ook sinds tijden de hele nacht doorgeslapen. De eerste avond ging dus goed.

De volgende dag was het middagslaapje aan de beurt, hij had inmiddels al bewezen dat hij prima zonder kan, dat maakte het voor ons wel makkelijker om standvast te blijven. De middagslaapjes gingen lastiger, of dit nou komt omdat hij "wakkerder" is, of om andere redenen, maar hij heeft de middagslaapjes een aantal keer overgeslagen omdat hij niet wilde slapen zonder speen.

In de loop der dagen werden de avonden makkelijker en de middagen wisselend. Na 3 dagen stopte hij met vragen om zijn speen en nu een week later kan ik vertellen dat hij volledig gewend is zonder speen en er ook niet meer om vraagt. De middagen zijn nog wel lastig, deze sliep hij normaal binnen 5 minuten met speen, en nu slaat hij ze dus soms over, niet omdat het kan, maar hij komt niet in zijn rust momentje die hij nodig heeft om in slaap te vallen. De avonden zijn "normaal" en de nachten slaapt hij tegenwoordig weer door, omdat hij niet meer zijn speen kwijt is ‘s nachts.

Update 25-05-2021

Inmiddels gaan de middagen ook weer vlekkeloos en slaapt hij weer als vanouds binnen 5 minuten. Na 1.5 week is hij dus volledig gewend zonder speen!