Hoe communiceer je met je kind als hij niet kan praten?

Hoe communiceer je met je kind als je kind niet kan praten? Dan kun je denken dat is simpel, gebarentaal… Maar als je kind dat ook niet kan… Hoe dan?

Als ik nu zo terug denk over de afgelopen jaren dan blijft het gevoel maar zitten, mijn kindje kan hopelijk ooit zelf ook praten, en dan kan ik een gesprekje met hem voeren… Maar dan kan ik ook gewoon een hele simpele vraag stellen en dan komt er een antwoord terug. Maar al deze gedachten heb ik inmiddels weg geschoven! Want mijn kind kan niet praten, nu niet en waarschijnlijk in de toekomst ook niet. Maar wat verlang ik er na om toch met Daan gewoon te kunnen ‘praten’.

Het is soms een hele puzzel, een boze Daan...Wat wil hij nou zeggen, of wat wil hij mij duidelijk maken…? In de afgelopen jaren heb ik geleerd hoe ik Daan moet lezen en begrijpen. En ook nu is het nog af en toe een zoektocht en een puzzel. Daan kan alleen schreeuwen en hoofd bonken om iets te uiten, wat het heel lastig maakt.

De afgelopen tijd leert Daan ook zelf dingen aangeven zoals aanwijzen, dit doet hij bijvoorbeeld als hij drinken wilt. Hij tikt dan in de richting van zijn beker op tafel en kijkt heel gericht naar zijn beker. Dan vraag ik hem ‘Daan wil je wat drinken’? Vervolgens kijkt hij mij aan en lacht hij. Op die manier weet ik dat hij wat wilt drinken. Hoe gek het ook klinkt, ook dit is een manier van communicatie. Zelfs als je wat ouder bent leer je ook gewoon nog van je kind.

Dit is natuurlijk een hele weg geweest, want jaren geleden begreep ik hem helemaal niet. Hij schreeuwde of bonkte met zijn hoofd tegen zijn hoofdsteun, hij wees toen nog niet en deed verder niets. Kom er dan maar eens achter wat hij wilt zeggen… Ik ben dus heel erg blij dat ik nu toch met Daan kan communiceren ook al is dat op een hele andere manier en op een heel ander niveau. Want een simpele ja of nee begrijpt Daan niet. Als ik Daan vraag heb je ergens pijn, dat begrijpt hij niet.

We hebben Daan de afgelopen jaren laten leren door veel te herhalen, want dat is de manier geworden waar Daan weer van leert. En het ene pakt hij wel op, maar het andere totaal niet.

Waar hoop ik op over bijvoorbeeld 5 jaar? Dat is een hele goede vraag die ik mezelf kan stellen, maar waar ik op dit moment nog geen antwoord op heb. Laat ik in ieder geval zeggen dat ik hoop dat Daan zich op zijn tempo en manier blijft door ontwikkelen, en ik geniet van het moment. En er zullen in de toekomst zeker nog veel meer uitdagingen komen, maar ik probeer er zo positief mogelijk in te staan.