Hij maakt van een pamper dragen iets cool

HET BEGIN

Ik ga het vandaag hebben over mijn oudste zoon zijn blaasprobleem.  Wat was ik fier toen hij zindelijk werd overdag op 2 jaar en 2 maanden. Enkel de nachtzindelijkheid was er nog niet, maar hij was nog zeer jong. Het zou wel komen. Toen werd hij 5 en begon de commentaar van de omgeving te komen, omdat hij snachts nog een pamper droeg. Ik las op internet dat dat tot 7j nog normaal is, dus ik besloot te wachten. Het zou wel komen. Tot hij dus effectief 7j was en het nog niet gebeurd was. 

Ik dacht dat hij te diep sliep en er gewoon niet wakker van werd, dat dit de oorzaak was van het niet zindelijk zijn snachts. Daarom besloot ik een plaswekker te gebruiken. Deze had dus geen effect. Normaal mag je enkel een plaswekker gebruiken na doktersadvies. Soms kun je meer slecht doen dan goed als er toch een medische reden blijkt te zijn. Ik dacht echt dat er bij hem niks medisch speelde daarom had ik het toch geprobeerd. 

UROLOOG

Nu dat niet geholpen had besloot ik naar de uroloog te gaan. Deze onderzocht hem en hij moest een drink-en plas schema bij houden. En wat bleek? Hij heeft een te kleine en overactieve blaas. Hij kon ongeveer 50ml plassen per keer wat echt heel erg weinig is. Het was dus onmogelijk om nachtzindelijk te worden met zo een kleine blaas. 

OPLOSSING

Een strikt plas-en drinkschema volgen en 2x per week een superplas doen. Verder mocht hij ook geen melkproducten meer na 16u. Hij kreeg ook medicatie om zijn blaas te vergroten, en te kalmeren. Het vergt echt veel energie om dit te doen. Zowel van hem als van mij. En dit is niet iets wat op een paar maanden gedaan was... Nee het kon een jaar of langer duren. Vol goede moed begonnen we eraan. 

Mijn zoon drinkt niet graag, en niet veel. Dus het puchen voor te drinken op zich zorgde voor veel frustratie. Vooral bij de superplas waar hij dan echt veel moet drinken in een half uur zorgde voor problemen. Toch zette ik door. We gingen ervoor. Ik merkte dat mijn zoon prikkelbaar en agressief begon te worden. Hij werd snel boos. Het heeft een half jaar geduurd eer ik de link legde met de medicatie. De uroloog adviseerde te stoppen met de medicatie, want sommige kinderen kunnen inderdaad zo reageren ervan. 

MEDICATIE STOP

Het ging van kwaad naar erger. Na het stoppen met de medicatie werd hij terug zichzelf, maar zijn blaas werd erg prikkelbaar. Gevolg: hij plaste overdag ook in zijn broek. Geen kleine beetjes maar echt volledige plasjes in zijn broek, dit de hele dag door. Ik heb mijn zoon toevallig dat jaar huisonderwijs gegeven. Eigenlijk goede timing want op school was dit niet meer haalbaar geweest. Ik draaide elke dag een volledige machine met natte broeken, onderbroeken en sokken. Dit was geen doen meer. We kregen van de uroloog andere medicatie. Deze werkte gelukkig beter, maar we hebben nog maandenlang ongelukjes gehad. 

KINÉ

Daarna volgde we kinesist therapie voor de blaas. De juiste spieren leren gebruiken, juist leren plassen en het volledig ledigen van de blaas. Na deze sessies was mijn zoon het allemaal beu. Het werd te veel voor hem zagen we. 

Hij was in september terug begonnen op een nieuwe school (waar hij bang had voor plasongelukjes), moest strikte schema's opvolgen, kiné voor de blaas volgen, had erge tics van zijn Tourette en volgde daar ook therapie voor (+elke dag thuis oefenen), deed turnen paar keer per week,... Het was te veel. We hebben daarom besloten een pauze in te lassen in samenspraak met de uroloog. 

OP DIT MOMENT

We zijn nu een half jaar gestopt en het gaat beter met mijn zoon zelf. Het was de juiste keuze om te pauzeren. Hij is nu 9 jaar en nog steeds niet nachtzindelijk, maar dat boeit hem zelf vrij weinig. Zelfs als er vriendjes bleven slapen, weet hij van zijn pamper iets cool te maken. mijn zoon verbergt het niet en zegt het ook gewoon eerlijk dat hij een pamper heeft. In eerste instantie lachen ze, maar hij krijgt ze zo ver dat het iets cool wordt, waardoor zij opeens ook een pamper willen. Geen idee hoe hij dat voor elkaar krijgt. 

Verder ben ik nu ook overgegaan op wasbare luiers voor hem. Het begon toch een kost te worden na al die jaren. Hiermee bespaar ik nu toch wat geld en het is goed voor het milieu. Omdat ik niet weet hoe lang dit proces nog kan duren, vind ik de investering de moeite waart. Als hij er klaar voor is beginnen we wel weer met een poging, maar voor nu laten we het hierbij. 

Wie heeft nog iets soortgelijks meegemaakt? Of wie zit er nu middenin? Ik ben benieuwd naar jou ervaring.