Hij is 1,5 en zegt nee!

Een hele tijd stil geweest hier. Geen tijd en vooral rust om iets te schrijven, maar ook niet echt de behoefte.

Vooral erg druk geweest met onze dreumes van ruim 1,5 inmiddels. Morris is een heerlijk ventje, maar ook zeker pittig op zijn tijd. Ik vind de fase waar we nu inzitten fantastisch. Hij is echt veel aan het ontdekken en leert iedere dag bij, maar hij komt er ook achter dat hij dingen nog niet kan en vooral ook dat hij dingen niet mag van ons.

Vooral in het laatste geval krijgt hij een soort tantrum waar je u tegen zegt. Niks helpt, je kan hem niet troosten, hij wil zijn aap (knuffel) niet en zijn speen niet. Hij rent naar de dichtstbijzijnde muur/deur of kast en werpt zichzelf er dramatisch tegenaan, om vervolgens weer terug te komen bij het gene wat hij eigenlijk wil, maar als je hem wil helpen begint hij weer met rennen naar iets waar hij tegenaan kan botsen.

Als je gaat vragen wat er is of dingen aanbied zoals eten, drinken of iets te spelen of zelfs zijn all time favorite filmpje (Bing) roept hij al huilend alleen maar nee, nee, nee, nee.

Ook vanmorgen was er weer zo’n uitbraak. Hij werd vrolijk wakker, maar helaas had zijn luier het niet volgehouden en was hij dus behoorlijk nat. Ik wilde hem meteen verschonen en vanaf dat moment begon het eigenlijk al. Drama op het verschoonkussen, daarna drama omdat hij niet met mijn telefoonkabel mocht spelen. Drama omdat hij wilde tandenpoetsen, toen ik zijn tandenborstel voor zijn mond hield, drama omdat dat schijnbaar de bedoeling niet was.

Meneer mee naar beneden genomen en toen ging het heel even goed. Hij doet zelf de lampen aan en helpt vaak met de gordijnen open doen. Toen vroeg ik hem of hij een broodje wilde en zei hij nee. Daarna vroeg ik wat hij dan op zijn broodje wilde, want meestal komt hij dan heel blij naar de la rennen om de pindakaas aan te wijzen. op dat moment begon het gehuil en geroep weer en begon hij weer driftig heen en weer te rennen. Eerst naar mij, naar de la en toen ik de pindakaas liet zien weer hoofdschuddend weg van mij. Toen ik de pindakaas voor de appelstroop wilde wisselen, was ook dat niet goed. Kortom, er was niks goed. Ik heb zijn brood gesmeerd (met pindakaas) wat fruit erbij gesneden en een beker melk neergezet. meneer kwam nog steeds in dezelfde mood naar zijn stoel, en ging uit zijn plaat toen ik hem in zijn stoel wilde helpen. Uiteindelijk in zijn stoel gezet en compleet genegeerd (al het andere maakt het alleen maar erger) en na 10 minuten begon meneer toch maar te eten.

Dat Morris een eigen willetje heeft was al wel duidelijk, maar ik kan niet wachten op het moment dat hij ook echt duidelijk kan maken wat hij dan precies bedoeld. Hij heeft duidelijk erg veel last van frustratie en zichzelf niet kunnen uiten op een manier die wij begrijpen.

Gelukkig is meneer het overgrote deel van de dagen nog steeds een heel vrolijk en makkelijk mannetje, maar op dat soort momenten denk ik…. hij is nog niet eens 2! en zegt nu al zo vaak nee hahaha. Dat wordt nog wat!

Wil jij mom influencer worden bij Mamaplaats? Maak hier je account aan! ❤️