Hieperdepiep, hieperdepiep, hieperdepiep HOERA. Feest, feest, feest, gooi je handjes in de lucht!

Yeah, Neal is 4 jaar… HOERA!

Elk jaar weer de moeilijke vraag, wat geven we Neal voor een cadeau!? Alles wat we aan speelgoed geven kan Neal gestolen worden en daar gaat Jule mee aan de haal (zelfs de Ipad). Waar maken wij hém nou écht gelukkig mee? Nou… de Efteling! Dus wij gingen met de hele familie op pad om Neal zijn 4e verjaardag te vieren.

Zijn 4e verjaardag, ik vind het maar wat confronterend. Alle leeftijdsgenoten hebben nu een dikke vette mijlpaal, school. Voor Neal blijft het nog een jaartje zoals het is. Geen vriendjes en vriendinnetjes maken, niet op het schoolplein wachten tot de bel gaat en mijn kindje die op me af rent na een leuke dag op school en dit in geuren en kleuren verteld. Dit is wel eens even slikken. Maar… we hadden afgesproken “focus on the good” en dat hebben we meer dan gedaan. Deze dag stond helemaal in het teken van hem! Hij was gelukkig, dus wij ook. Wat hebben we allemaal enorm genoten.

Mijn blog gaat over het bezoeken van pretparken met een faciliteitenkaart. Want, deze kaart is echt nodig. Neal snapt namelijk het begrip wachten niet. Als hij iets ziet wil hij NU meteen. Dit natuurlijk tot frustratie voor hem, ons en ook de mensen voor/achter ons. Soms is het lastig als je niet gelijk aan de buitenkant ziet dat er iets ‘mis’ is. Vaak kijken mensen je zo raar aan, alsof ík er iets aan kan doen. Maar gelukkig heb ik dat al een hele tijd geleden van me af gezet en stoor ik me daar totaal niet meer aan.

We waren met 9 volwassenen en 2 kids waardoor we met Neal zijn faciliteitenkaart niet allemaal tegelijk in de attracties mochten. Je mag bij de meeste attracties 3 of 4 begeleiders meenemen. Maar goed, wij zijn afgelopen jaar al zo vaak geweest dat de anderen de kids maar lekker mee moeten nemen. We begonnen bij de carnavalsfestival, Neal zijn favoriet! Toen we aankwamen waren Jokie en Jet aan het optreden. Een van de weinige optredens waar Neal écht naar kijkt en hij durfde zelfs tussen de kinderen te gaan staan. Hier maakt mijn hart toch een vreugdesprongetje van. Zó schattig! Toen de show was afgelopen stond er geen rij bij de carnavalfestival waardoor we er gezellig met zijn allen in konden, wat een feest!!

Wij kiezen heel vaak voor de veilige weg, alles doen wat we al kennen. Zo raakt Neal niet overprikkeld en weten we zeker dat de dag zo goed mogelijk verloopt. Wat grappig is, als je met meerdere op pad gaat... dan doe je ook ineens dingen die je normaal NOOIT zou doen. Bijvoorbeeld in de Pagode (hoog in de lucht) of de Piranha (wild waterbaan). En gek genoeg, Neal ging gewoon lekker mee in het ritme. De wildwaterbaan ging iets minder, maar goed, ook daar kwam een einde aan en dit was hij snel weer vergeten. Wat een fantastische verjaardag voor hem en ons. Echt enorm genoten! 

Afgelopen jaar zijn wij verschillende keren naar pretparken geweest. Neal vind dit erg leuk en geniet enorm. Hier moeten wel wat voorwaarden aan zitten, want we kunnen niet zomaar een dagje weg zonder voorbereiding. 

Er moet een faciliteitenkaart aangevraagd zijn. Zonder deze kaart is een dagje pretpark niet te doen. Bij de Efteling gaan ze bijvoorbeeld uit van goed vertrouwen, de kaart is zonder enige moeite via het internet aan te vragen. Wat fijn dat je niet steeds hoeft te bewijzen dat er echt iets aan de hand is met je kind. Je kan elke attractie via een aparte ingang bereiken. Soms moet je wat langer wachten, maar bij de meeste attracties kan Neal in de buggy blijven zitten of vrij rondlopen zonder op een vaste plek te hoeven wachten. Bij Disneyland Parijs duurde het aanvragen weer wat langer. We moesten bewijzen middels een diagnosebrief wat er aan de hand is. Helaas is het Kleefstra Syndroom zo onbekend dat we vervolgens moesten vertellen wát er dan mis is en waarom hij niet in de rij kan staan zoals alle andere kindjes. Leg dat dan maar eens uit. Uit frustratie heb ik op de lijst met aandoeningen (waar deze uiteraard niet tussen stond) een geestelijke aandoening aangewezen. Toen de mevrouw een kwartier later na overleg met haar collega terug kwam werd er voor Neal een faciliteitenkaart aangemaakt. Een uur later stonden we in het park en werd alles goed gemaakt. We konden bij elke attractie een tijd afspreken (wat ongeveer gelijk stond aan de wachttijd) en op het afgesproken tijdstip konden we via een aparte ingang de attractie betreden. We konden ondertussen bijvoorbeeld wat eten of drinken, of een rondje door het park lopen. We moesten wel wachten tot we de attractie hadden gehad voordat we een nieuwe afspraak konden maken. Wat een top systeem, echt goed geregeld. Wederom een topdag gehad en voor herhaling vatbaar. 

Wij gaan nog veel vaker pretparken bezoeken, maar nooit meer zonder faciliteitenkaart! Waarom zouden wij niet mogen genieten van de normale uitjes maar dan met een beetje privileges?! Als Neal gelukkig is, zijn wij dat ook. Dus doe ons nog een paar van die leuke uitjes!