3 jaar geleden
Hi hallo peuter puber hier!
Peuter puber, dit is schijnbaar een begrip.
Iedereen krijgt er mee te maken zeggen ze op alle forums, en ik was er zo heilig van overtuigd dat onze Niek dit nooooit zou krijgen...
Dikke pech! Ook wij hebben een peuter puber in huis.
Ik weet niet hoe jullie hiermee omgaan, maar ik vind dit verdraaid lastig, 9 van de 10 momenten thuis zit hij op de gang met 'straf', het blijven gooien met spullen schijnt super grappig te zijn, het woordje Nee is echt the Bomb! En bijten, slaan is helemaal van deze tijd..
Als ik dit zo lees schaam je toch eigenlijk best wel, heb ik mijn kind niet onder controle of heeft simpel weg elke ouder hier mee te maken? Let it be, let it be!
De vraag is, hoe pak Jij dit aan? Is er een speciaal handboek voor? Want alles wat ik lijk te zeggen tegen hem komt over als een grote comedie show.. Hij lacht de balletjes uit z'n broek.. HMM.. voor het eerst heb ik 't gevoel in mijn leven niet serieus genomen te worden en dat kan een peuter gewoon!
We need some advice & bovenal verhalen met herkenning. <3
Handige tips, opvoedtips, handboeken & een stukje uitzicht zou fijn zijn.. Hoe gaan / gingen jullie hiermee om en is dit überhaupt herkenbaar?
bieniwini
Inderdaad hele goeie Robijntje. En ik zeg vooral volhouden. Niet toegeven, want als ze dat 1x doorhebben is het hek van de dam. Maar heel herkenbaar hoor. Maar wij mama's kunnen dit 💪zet m op! (Ik ben altijd zo blij als het 18.30 is en hij lekker naar bed kan 😂 )
0.0_mamavanniek
Wat een fijne opmerking Robin! Thank you, zulke tips maken mijn dag. Ik ga d'r mee aan de slag en je hebt zeker gelijk. De hele dag politie agentje spelen daar wordt je moe van. Thanks ❤️
Anoniem
Heel herkenbaar van de peutergroep. Woorden als niet en nee lijken ze niet te horen. Beluister dan maar eens je zinnen... Dan vertel je ze opeens alleen wat jij niet wilt dat ze doen. En dat is wat ze dan (de hele dag) horen. Zoveel als mogelijk negeren wat niet mag, gelijk corrigeren met wat wel mag. "De bank is om op te zitten", als ze er weer eens op staan bijvoorbeeld. "We zijn lief voor elkaar", als er geslagen word. En ze dan, met af en toe wat gepaste humor of aanmoediging, helpen met de actie die je wel wil zien, gaan zitten, een kusje geven. Zonder wat te zeggen uit de situatie halen door ze af te leiden en wat anders aan te bieden. Wat je aandacht geeft groeit, ze leren zo welk gedrag ze wel mogen laten zien. Vaak werkt het beter als straf geven of verbieden, want ook dat is aandacht. Is er echt een grens bereikt dan kan "straf" altijd nog. Maar dan wel aangepast aan de leeftijd. Voordeel, je word er zelf uiteindelijk ook vrolijker en creatiever van. Want heel de dag nee roepen en politieagent spelen is niet goed voor je humeur.