Het voorstellen van de kleine man aan de hondenroedel.

Nou ik vraag me wel af hoe je dat gaat doen met je honden. Is de vraag die ik dus heel vaak heb gekregen en nog krijg. 

Hoezo? Vraag ik dan maar heel onnozel.

Nu weten ze al vaak niet hoe ze verder moeten. Nou ja ik bedoel je hebt er zo veel en ja je weet wel bijten of ja......

Nou niets. Mijn honden hebben een grens aan gewezen gekregen en daar horen ze zich dus echt wel aan te houden. Daarbij laat ik dus nooit kind en hond alleen. Nu is Kyano pas 3 maandjes. Maar de honden houden al van af de zwangerschap rekening hem. 

Ik heb de meeste en gekste dingen gehoord over hoe ik mijn zoon aan de honden moest voorstellen natuurlijk ook met waarom. Eentje is de nageboorte aan de honden geven om te eten. Nou gatverdarie echt niet het idee alleen al bha. Dat ga ik dus mooi niet doen. Luier geven ook niet die zooi en ja sommige honden likken die schoon of scheuren ze aan stukjes (stel je de troep voor). Mooi niet. 

Hoe ik het aan pak. Zeg ik dan maar. Simpel men zet de Mexi cosi op de grond en laat de honden er bij. Met de mededeling rustig. Zijn ze dit niet dan correctie (nee ik sla mijn dieren niet) door ze een klein duwtje te geven tegen de flank.

Dan krijg ik dus grote ogen en zo een blik van dat meen je niet. 

Nou ik meen dit dus wel. Oké ik heb 4 herders en 4 terriërs nou en.

Volgens de meeste dus een mega gevaarlijk ras of zo. Een keer kreeg ik dat dus ook naar me toe van oké die herders die zullen lief zijn maar die terriërs....? Ik heb heel hart moeten lachen  die terriërs maak ik me helemaal niet druk die zijn heel gevoelig naar mensen oké het zijn kruisingen met Stafford er in. Wat veel mensen afschrikt. Juist hierdoor zijn zo zo gevoelig. Die herders maakte ik me drukker. Niet heel veel want ik weet hoe mijn hondjes zijn. Desalniettemin weten ze wat bijten is en hoe ze dit moeten doen (daar worden ze voor gefokt en we trainen er mee).

Tot grote frustratie toe blijven de mensen me maar vertellen hoe ik met hond en kind moest om gaan vooral de waarom. Want ja mijn honden zitten voornamelijk buiten en dit is natuurlijk ook niet goed volgens deze mensen want die kunnen geen band hebben met ons.

Dit hebben ze gelukkig wel en gelukkig weten we ook hoe we met hond en kinden om moeten gaan en nee we gaan onze zoon niet in gevaar brengen.

Nu liep alles een beetje anders dan gepland was. Ons kein mannetje moest een klein weekje in het ziekenhuis verblijven door een bacterie. Wij zijn bij hem gebleven en hebben overnacht in het Ronald MC Donald huis (als ooit nodig zeer aan te raden). Mijn lieve vriend is iedere dag een paar keer op en neer gegaan voor de hondjes. 

Na die week dat we alle 3 naar huis mochten waren de honden een beetje opgefokt door het fijt dat ik er bij ben en dan ook die kleine nog. Dat we hebben besloten ze eerst een paar daagjes te laten acclimatiseren. Dan ze rustig kennis te laten maken. Want dit is toch echt het allerbelangrijkst.

We hebben 3 honden binnen Dannick 12 jaar (herder) en twee terriërs Chucky ongeveer 5 jaar en Shelby net 1 geworden Dannick is kinderen gewent baby's niet zo maar hij is een zacht aardige hond. Chucky is gek op kinderen soms een beetje te gek dus die moet je heel goed vertellen tot hier en verder dus niet Shelby is zelf nog een beetje baby en heeft soms wat te veel energie. Kennis maken ging heel gemakkelijk ze hadden natuurlijk al geroken dat er iemand bij is gekomen en ja Kyano ruikt naar ons, dit scheeld natuurlijk ook een hoop. Ik ben gaan zitten op de bank met Kyano in mij armen. Honden lopen gewoon los en ik heb een keer moeten zeggen rustig (op een doordringende toon). Kat in het bakkie zullen we dan zeggen. Alle 3 zijn ze heel voorzichtig.

De andere honden ook geen probleem. Ongeveer het zelfde gedaan. De herders de meiden groep. Bestaand uit hope 7 jaar, haar dochter Aschemmi 3 jaar en Diami net 1 geworden. We hebben ze geleerd om op te springen om geaaid te worden. Probleempje dacht ik dus. Heb ik ze toch mooi onderschat zeg. Kyano in de draagdoek zo dat ik mijn handen vrij heb. Vriendmans er ook bij. Zo wij gaan lekker naar het bos. De honden waren al even in de tuin aan het rennen zo dat er al iets energie van af is. Zo naar buiten gestapt meteen gezegt rustig. Ze zijn gekomen om te snuffelen aan een ingepakt kontje. Geen pootjes tegen me aan mooi gebalanceerd op achterpootjes alles was helemaal goed. Ik ben door mijn knieën gegaan zo dat ze goed kennis konden maken. Een paar luiden snuffels later waren ze klaar om te gaan wandelen dat is veel leuker. Iedere keer als ik de blauwe doek om heb vermijdend ze die te raken met hun pootjes. Door zit iest kleins in.

Dan hebben we nog twee te gaan Duncan net 2 en Cronus even oud ongeveer. Duncan is niet zo vriendelijk naar andere honden cronus redelijk. Maar naar mensen zijn ze super lief en heel zacht. Net zo gedaan als bij de anderen. Kyano op de arm. Weer rustig en ze laten snuffelen. 

Nooit meer problemen.

Het ergste van alles. die gene die mijn honden niet vertrouwde hebben zelf een hond. Een domerman reu van net 2. Nou die snapt het dus nog steeds niet. Ik ben al een paar keer bij hun geweest. Is toch een vriendin en ze wilde wel oppassen als het nodig is. Dus ja haar hond moet natuurlijk ook even worden voorgesteld. Dat was een drama. Alle fouten die je als baasje kan maken werden er dus gemaakt. Baby angstvallig weg houden hond weg trekken totaal geen overwicht hebben op de hond of op de situatie.

Ik heb ze nog wel gezegt laat ze nu eventjes. Komt wel goed maar ja zij en haar dochters hadden een beetje angst om Kyano. Dat hun hond natuurlijk meteen merkt en op reageerd. Alles behalen positief. Hij was heel opdringerig. De hele tijd zijn snoet in het gezicht van Kyano duwen. Dit is dominantie absolut niet goed. Beginnen ze de hond aan de halsband weg te trekken fout nummero 2. Nooit weg trekken dan maak je het juist nog interessanter. Het gedrag veranderde niet. Heb ik Kyano uit de maxi cosi gehaald zo dat quando eerst aan de maxi kon ruiken. Nou die vond hij vreemd (dat wiebelt) en eng. Reseltaat blaffen en achteruit lopen. Oké die kleine man heb ik dus op de arm. Kom maar ruiken dan. Als ik merkte dat hij iets te dicht te opdringerig werd kon ik hem coriseren door en duw met met knie tegen zij borst. Dit werkte goed tot dat mijn vriendin de kleinen pakte. Dat kan dus echt niet. De hele tijd blaffen en zelf eens keer richting het hoofdje van mijn mannetje. Het duurde even maar op een bepaald moment was hij iets rustiger. Voor mij nog niet rustig genoeg.

Kyano zetten langzaam een keeltje op door dat geblaf ( hij is toch echt al wat gewent). Reseltaad hond naar buiten gedaan zo dat ze tijd hadden om te knuffelen zonder gedoe.

2de ontmoeting. Het zelfde opdringerig en veel blaffen. Resultaat hond in zijn hok.

3de ontmoeting op een verjaardagsfeestje van hun dochter. Man of 10 daar. Hond lekker los lekker druk en ja wij hadden Kyano natuurlijk mee. Als ik of mijn vriend kyano vast had geen probleem. De hond blijft dan mooi op afstand waarom? Simpel omdat wij dat heel duidelijk uitstralen( voor honden ook ruiken naar hond). Maar ja iedereen wil natuurlijk even knuffelen. Mijn vriendin was die dag ziek dus kreeg al niet zo heel veel mee. Haar dochters ( 18 en 15) letten wel goed op maar overwicht op een hond van 45 kg is nog al wat dit ging nog binnen de perken. Maar toen kwam de genade klap. Iemand die op bezoek was wilde ook even knuffelen. Geen probleem toch? Mijn vriend en ik hielde de hond heel goed in de gaten. Tja en er zatten allemaal honden mensen (zeggen ze) het koppel dat Kyano vast hebben trainen ook met honden en de dochter van mijn vriendin traint ook met die van hun. Alsof de hond een klein kind is praten ze tegen hem. Pas op he, niet doen, laat dat. Veel vertrouwen hadden we dan ook niet meer in hun kennen. Maar zo makkelijk kan de hond niet bij ons mannetje komen. Tot op het moment dat ze hem omdraaien. Zijn hoofdje komt aan het uiteinde van de bank daar waar de hond er meteen bij kan. Zo heel goed werd dan door hun ook niet meer op gelet want ja quando is ook een sufferd. Daar gaat het dan ook bijna goed fout. Mijn vriendin komt er bij zitten naast de hond zo wat. Daar is het dan die fractie van een seconde. Net op tijd tegen gehouden door mijn vriendin. Niet omdat ze er kwaad in zag bij het opdringen van haar hond naar Kyano maar omdat ze genoeg had van de drukte die quando teweeg bracht.

Mijn vriend en ik hebben het er nog over gedag. Niemand daar zag een probleem. Die was er dus wel. Nu is het niet zo dat hun hond kwaad in zin had. Hij snapt het gewoon niet en ja honden bekennen veel dingen met hun bek. Dan is het wel zo dat een beet toch een beet is. Nu is er niets gebeurd. Als wij het mogen in vullen was dit het volgende wat kan gaan gebeuren en waarschijnlijk ook zal gebeuren. De hond proeft met zijn bek, wat inhoud hij zal zijn tanden in de buurt brengen van Kyano die hier vervolgens toch echt gewond door kan raken.

Dit heb ik dan ook tegen mijn vriendin gezegt maar zij ziet dat niet zo en normaal doet hij dat dus echt niet. Hij is gewoon een beetje lomp en snapt het allemaal niet. Is haar uitleg.

Ik vertrouw hem dus niet, daarbij denk ik dat hun niet rationeel kunnen denken als het gaat om het inschatten van hun hond. Juist die gene die mij altijd verteld dat ik niet weet waar ik het over heb en dobermannen de beste honden zijn en bla bla bla.

Over een oplossing wordt helaas niet gesproken. heel spijtig.