Het tempo van Liva –

Hoi lieve lezers,

Hier ben ik weer met een nieuw verhaal uit ons leven. Deze keer wil ik het hebben over de alledaagse uitdagingen en kleine overwinningen die komen kijken bij Liva’s algemene ontwikkelings- en taalachterstand. Ze is nu vier jaar, een leeftijd waarop veel kinderen volop kletsen, fietsen en de wereld ontdekken. Voor Liva verloopt dit allemaal net even anders. Soms voelt het alsof we in een parallelle wereld leven, waar we ons eigen tempo volgen en waar iedere stap vooruit een kleine viering is.

Liva’s taalontwikkeling: de weg naar woorden

Liva’s taalontwikkeling is een van de grootste uitdagingen waar we dagelijks mee te maken hebben. Terwijl leeftijdsgenootjes al hele verhalen kunnen vertellen en eindeloos kunnen kletsen, is Liva’s woordenschat nog heel beperkt. Ze zegt nu pas enkele woordjes en sporadisch komt er een eenvoudige zin van drie woorden uit haar mond, zoals “Mama, mee keuken.” Het klinkt misschien eenvoudig, maar voor ons voelt het als een overwinning na al die maanden van hard werken en geduld.

We weten dat haar chromosoom 17 duplicatie een grote rol speelt in deze taalachterstand. Het frustreert haar soms zichtbaar wanneer ze zich niet duidelijk kan maken. We proberen haar dan te helpen met gebaren, plaatjes of gewoon heel veel geduld. Het blijft een leerproces voor ons allemaal.

Bewegen en fietsen: een andere koers

Waar veel kinderen van vier vol enthousiasme op hun fiets springen, gaat dit voor Liva heel anders. Fietsen lukt nog niet. Zelfs een driewieler blijft een grote uitdaging, omdat haar coördinatie en kracht anders ontwikkelen. We blijven het rustig proberen, zonder druk en met veel aanmoediging. Het zijn die kleine momenten waarop ze zichzelf een stukje vooruit weet te duwen, waarbij haar ogen even oplichten van trots.

Stappen, lopen, en klimmen gaan ook nog niet zo vlot als bij andere kinderen van haar leeftijd. Ze is voorzichtiger en voelt zich vaak onstabiel. Het vraagt veel oefening, en we hebben geleerd om geduldig te zijn en haar de ruimte te geven om op haar eigen tempo te ontdekken wat ze kan. Soms kan het moeilijk zijn om te zien hoe andere kinderen moeiteloos rondrennen, maar dan herinner ik mezelf eraan hoe hard Liva werkt voor elke stap die ze zet.

Kleuren en tekenen: haar eigen kunstwerkjes

Net als bij veel andere vierjarigen ligt er bij ons thuis regelmatig een berg kleurpotloden en tekenpapier op tafel. Maar waar leeftijdsgenootjes al eenvoudige figuren tekenen en binnen de lijntjes proberen te kleuren, is Liva’s kunstwerk nog heel anders. Haar lijntjes zijn vaak krasserig en onregelmatig, en ze heeft nog moeite om vormen te herkennen en te tekenen. Toch zijn haar tekeningen voor ons de mooiste kunstwerken, omdat ze het met zoveel concentratie en toewijding doet.

We proberen haar creativiteit te stimuleren zonder haar te overbelasten. Het belangrijkste is dat ze plezier heeft in wat ze doet, ook al ziet het er niet uit zoals bij andere kinderen van haar leeftijd. Haar kleine glimlach wanneer ze trots haar tekening laat zien, is alles voor ons.

Zelfstandig eten: geduld en doorzettingsvermogen

Zelfstandig eten is ook een uitdaging die we met Liva stap voor stap aangaan. Het lukt haar, maar op haar eigen manier en in haar eigen tempo. Waar andere kinderen snel hun bord leeg hebben, eet Liva traag en met veel concentratie. Soms lijkt het alsof ze vergeten is dat ze aan het eten is en moeten we haar eraan herinneren om weer een hapje te nemen.

Ik moet toegeven dat dit soms frustrerend kan zijn, vooral wanneer je haast hebt of wanneer je ziet hoe snel andere kinderen eten. Maar ik weet dat ze haar best doet, en we proberen het moment voor haar zo rustig en aangenaam mogelijk te maken. Wat voor andere ouders misschien als een vanzelfsprekendheid voelt, is voor ons een dagelijkse oefening in geduld en aanmoediging.

Leven op Liva’s tempo

Het leven met Liva is anders, maar dat betekent niet dat het minder mooi is. We hebben geleerd om de kleine stappen te vieren, om ons niet te vergelijken met anderen en om te genieten van wie Liva is en wat ze kan. Haar ontwikkelings- en taalachterstand maken het leven soms ingewikkeld, maar ze geven ons ook de kans om stil te staan bij de echte betekenis van groei en vooruitgang.

Elke nieuwe vaardigheid die ze leert, elke zin die ze zegt, elke stap die ze zet, voelt als een grote overwinning. We hebben geleerd om ons te focussen op haar vooruitgang en om ons niet te laten ontmoedigen door de verschillen met andere kinderen. Liva volgt haar eigen tempo, en dat is helemaal goed.

De toekomst

We weten dat de weg voor ons niet altijd gemakkelijk zal zijn. Liva’s ontwikkeling zal altijd anders verlopen dan die van haar leeftijdsgenootjes, en dat is oké. We blijven haar ondersteunen in alles wat ze doet, met heel veel liefde, geduld en begrip. Het belangrijkste is dat ze zich gelukkig en gesteund voelt, dat ze weet dat we trots op haar zijn, ongeacht hoe groot of klein de stapjes zijn die ze zet.

Dankjewel dat jullie weer de tijd hebben genomen om ons verhaal te lezen. Het helpt me om alles op een rijtje te zetten en om kracht te putten uit de steun en ervaringen van anderen. Heb je vragen, wil je iets delen of gewoon een hart onder de riem steken? Laat dan gerust een berichtje achter. Samen kunnen we zoveel meer aan.

Liefs,

Shana