Het leed dat een magneetje heet

Zondagavond rond 17 uur stond ik zoals altijd lekker in de keuken om wat lekkers te eten te maken. Ik zit tijdelijk zonder gasfornuis omdat ik die verkocht heb en pas over 2 weken mijn nieuwe krijg dus ik twijfelde of ik wat ging bestellen of dat ik wafels met boerenkool ging maken (klinkt raar, maar zo ontzettend lekker). Toch lekker voor de boerenkool gekozen want die had ik die ochtend net lekker uit de moestuin gehaald. 

Terwijl ik bezig ben met de 1e wafel zit mijn zoontje met de magneetjes te spelen. Misschien ken je ze wel, van die hele sterke kleine ronde magneetjes die je in van die leuke vormen kan maken. Jaren geleden was dat een hype en heb ik ze ook ooit aangeschaft, interesse verloten en ondertussen zijn het mooie magneetjes om de kindertekeningen mee op te hangen. Mijn zoontje is nu 3,5 en heeft nooit die fase gehad dat hij dingen in zijn mond stak, behalve toen hij echt nog heel klein was. (En zijn vingers 😅 die zijn niet uit zijn mond weg te krijgen)

Maar goed, hij was dus lekker aan het spelen met die magneetjes, ik hoor hem struikelen en hij begint te brullen dat hij ze in heeft geslikt. Ingeslikt? Hoe dan? Hij had dus een ringetje van 1 platte en 10 ronde magneetjes in zijn mond gedaan, gestruikeld en in de schrik doorgeslikt. 

Ik maak me niet zo snel zorgen, maar toch eventjes de HAP gebeld. Die maakten zich wat meer zorgen geloof ik want hij moest direct naar de spoedeisende hulp om daar nagekeken te worden. 

Foto's gemaakt en volgens de kinderarts uit Rotterdam (want die hebben ze hier niet, een maag-darm-lever kinderarts) moest het er zo snel mogelijk uitgehaald worden. Maar ja, ook dat konden ze hier niet omdat ze hier die arts niet hebben en moesten we halsoverkop naar het Sophia kinderziekenhuis in Rotterdam. 

Daar zijn weer nieuwe foto's gemaakt en bleek dat het onduidelijk was of de magneetjes nog in zijn maag zaten of dat ze al wat verder waren gezakt. Ze moesten er alsnog wel zo snel mogelijk uit en hij werd dus op de lijst gezet voor een ingreep. Er zou dan met een endoscoop naar zijn maag gegaan worden en dan zouden de magneetjes gepakt worden. 

Rond half 12 was hij eindelijk aan de beurt omdat er wat spoedgevallen tussendoor kwamen, maar helaas was het al te laat. Ze konden de magneetjes niet meer vinden (wat ik ook niet verbazend vind na 5,5 uur, maar oke)

We moesten in ieder geval nog een nachtje blijven om hem in de gaten te houden, maar ook omdat meneer niet wakker wilde worden. Het was al ver na zijn bedtijd dus dat kwam wel vaker door. Tijdens de nacht had hij nog wat vocht gekregen en werd hij met regelmaat gecontroleerd, maar gelukkig was alles goed. En de volgende dag mochten er weer naar huis.

Conclusie van dit alles was dus dat hij het in 10 dagen moest uitpoepen en ik heb in die tijd goed in de gaten zou moeten houden voor het geval dat de magneetjes zijn darmen kapot zouden maken. 

Je hebt kinderen die er heel veel last van hebben als ze naar de wc moeten omdat ze iets hebben gegeten wat niet hoort of gewoon verstopping hebben. En dan heb je dus ook mijn kind, die thuis meteen roept dat hij moet poepen en dus direct de magneetjes eruit poept, nog geen 24 uur nadat hij ze ingeslikt heeft 😅

Echt hoor, alle drama voor niks, maar beter voor niets dan dat er iets ernstigs was gebeurd. Voor mij ook weer een les geleerd. Hoe groot je kind ook is, soms zijn ze gewoon nog heel klein en ze doen nooit wat je denkt dat ze gaan doen 🙈