Snap
  • Kind
  • kleuter
  • huisarts
  • Griepprik
  • Onbegrepen
  • allesvoormijnkind

Het leed dat een griepprik heet

Ik krijg zelf al vanaf mijn 3e een griepprik. Eerst vanwege astma en later vanwege diabetes. En ik zweer erbij. 1x niet gehaald, griep gehad en echt doodziek geweest ervan met een ziekenhuis opname boven mijn hoofd hangend alsof het het zwaard van Damocles is... niet leuk. Hoe dan? Ga ik je vertellen.

 Diabetes is een immuun ziekte. Zodra je immuunsysteem ergens anders voor heel hard aan de bak moet, laat het de minder belangrijke dingen links liggen. Diabetes valt daar dan onder. De insuline wordt dan nog maar nauwelijks opgenomen en je bloedglucose blijft maar doorstijgen. Door die te lange en te hoge bloedglucose raak je uitgedroogd. En dat kan al binnen 24 uur gebeuren. Best gevaarlijk dus en ik kan je uit ervaring vertellen... je wilt echt niet zo ziek zijn.Sinds Eva diabetes wordt ze ook opgeroepen voor de griepprik en je snapt... wij halen die dus trouw. Maar Eva vindt die prikken dus helemaal niet tof. Nou ja.. ze zegt achteraf altijd dat ze de prik zelf niet gevoeld heeft, maar de hele entourage eromheen is niets voor haar. Bloedprikken in het ziekenhuis, wat we natuurlijk ook met regelmaat moeten doen, is ook echt niet ons favoriete uitje. Van stoer zijn en doe ik wel! Naar schreeuwen, huilen en wegtrekken. 

Zo ook bij de griepprik.

Normaal gaan we met zijn 3en. Ik voor mezelf en manlief mee om Eva in toom te houden. Samen proberen we dan Eva in bedwang te houden om dienprik te geven. In het ziekenhuis moeten we het ook met zijn twee doen. De 3e prikt. Eva gaat bij mij of bij haar vader op schoot, in de houdgreep, de andere houdt haar bewegingen zo goed mogelijk tegen en probeert af te lijden en de ander prikt. Maar als je dus een keer niet met zijn 2en kunt, dan schreeuwt ze de hele tent bij elkaar. En niet zo zuinig ook. Ik vind dat echt mega sneu. Want ze weet dat het meevalt, maar ze is gewoon heel bang. Dus ik heb na vorig jaar, toen we niet met zijn 2en konden, besloten nooit meer alleen met Eva te gaan. Laatst kregen we dus de oproep, gelijk agenda's naast elkaar en ja hoor.. ik zou alleen met Eva moeten. Gelijk de huisarts gebeld en het verhaal uitgelegd. En weet je wat voor antwoord ik kreeg?"Nou mevrouw dat kan niet. We hebben deze ruimte afgehuurd, er zullen vast wel meer mensen een andere dag willen. U kunt toch gewoon?"Nogmaals het verhaal uitgelegd..."Het gaat u dus om de drukte?" Nee theemuts! Die hele drukte kan me werkelijk gestolen worden! Zou eens tijd worden dat we weer eens wat meer drukte krijgen overal! Nog eens uitgelegd, aangegeven dat ze maar 5 jaar is!! " nou nou.. ik zal wel even kijken dan..." Afin.. het is goed gekomen en we mogen gelukkig op een andere dag waarbij we met zijn tweeen kunnen komen om Eva een geruster gevoel te geven."Maar u moet wel met een mondkapje op!!"Wel ja joh meid! Bij jullie wel, maar in de zaal met die "drukte" niet. Ik vind het prima. 

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij Type1mom?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.