Het hoge woord is eruit voor onze dochter!
Wat hebben wij lang in gezocht naar antwoorden, naar oplossingen waar we momenteel goed aan doen voor mijn oudste dochter die " moeilijk lerend " is en het graag op haar eigen manier en tempo wilt doen.
Vandaag was dan de dag voor het grote overleg op school, het idee was om het arrangement te bespreken, waarvan dit opgestart zou worden op school, en we samen zouden kijken wat we hiervoor nodig hebben om de doelen over te zetten tot acties!
Zoals ik in vorige blogs schreef, hebben wij onzettend achter de feiten hiermee aangelopen, en dit heeft een hoop kosteloze energie en tijd verspilt naar mijn gevoel.
Mijn dochter krijgt ook therapie via een revalidatiecentrum, en ook zij beamen dat we kwa vooruitgang nu op hetzelfde niveau blijven hangen, er is een hoop vooruitgang geboekt, maar verder dan waar we nu staan komen we nog niet echt. Dit is ook vandaag ter sprake gekomen tijdens het overleg op school. Ook school herkend hun verhaal uiteindelijk toch wel. Daarom is er vandaag het besluit genomen dat mijn dochter beter af is op speciaal onderwijs, en het liefst waar ze ook alle expertises op school hebben, die mijn dochter gelijk hierin tegemoet kunnen komen.
Het voelt ontzettend dubbel! Omdat ik wel zie dat mijn dochter het ontzettend naar haar zin heeft op school! Maar ondertussen weet ik wel dat ze beter af is speciaal onderwijs, omdat ze haar hier veel meer tegemoet kunnen komen!
Er zullen wel nog wat onderzoeken plaats gaan vinden in het zh zelf voor nog eventuele diagnoses.
Dus er komt nu een hoop op ons af, maar er gaan nu wel juiste keuzes en acties ingezet worden! En dit doet me toch wel goed!
Zolang mijn dochter op haar plek is en zich goed gaan ontwikkelen op haar tempo, blijf ik als mama mega trots op alles wat ze doet!