Het grootste verschil klompvoet of geen klompvoet
Onze dochter is geboren met een klompvoet, onze zoon niet.
Toen Nilo onze zoon werd geboren keek mijn vriend gelijk naar zijn voetjes. Ik was hier niet mee bezig, hij was er, ik was KO & blij. Maar toen mijn vriend zijn, de voetjes zijn goed was ik toch opgelucht.
Onze dochter is bijna 3 jaar terug geboren met een klompvoet en dat gaat super! Je merkt het niet, behalve de brace dan die ze om heeft met slapen. Maar dat is alleen nog het enige.
Maar wat is nu echt het verschil wat wij hebben gemerkt. Veel is langs ons heen gegaan en hebben we voor lief genomen en nu zo terug denkend toch blij dat we die ziekenhuis bezoekjes niet hoefde, veel meer rust in de kraam periode. Nooit geen zorgen of hij zijn voet gaat gebruiken. Je bent ook minder bezig met de ontwikkelingen van gaat kruipen lukken, gaat lopen lukken. Je zorgen zijn een stuk minder, je bent iets afwachtender terwijl we bij Ayla veel meer het gevoel hadden van komt het goed, gaat het lukken, wanneer gaat ze dan kruipen? Zet ze wel af met beide benen. Nu kruipt nilo en pas nu ik dit type denk ik, ow hier heb ik nu helemaal niet meer bij na gedacht.
De rust die je krijgt met een kind zonder zorgen, dat is denk ik wel het grootste verschil. Niet druk hoeven maken of het wel goed komt. Dat vind ik erg fijn.
Ik wens dit iedereen.