Het gevoel dat je faalt als moeder
Zindelijk worden van onze zoon ( nu 5 jaar) ging heel makkelijk. Zou het dan toch te makkelijk gegaan zijn?
In februari 2014 is onze zoon (toen 2,5 jaar oud) van de een op de andere dag zindelijk geworden. We hebben hier niks voor hoeven doen, hij wilde gewoon geen luier meer om. Hartstikke trots waren we natuurlijk! Dit is een jaar goed gegaan zonder ook maar een enkel ongelukje.
Maar toen.. een jaar later! Februari 2015 begon de ellende. Hij werd ziek ( een gewoon griepje) en pats boem weg was de zindelijkheid. Hij liet alles lopen. Eerst denk je nog dat het goed zal komen en een nasleep van zijn ziek zijn is. Al snel kwamen we er achter dat het echt een terugval was.
Wat we ook probeerden, niks hielp. Het leek wel of hij het daadwerkelijk niet voelde en soms leek het alsof hij het expres deed. Na enkele weken/maanden maar eens de dokter bezocht en daar begon de lange reis waar we nu nog in zitten..
Hij is de hele medische molen ingeweest ( maanden lang) en gelukkig niks te vinden. We zijn bij de kinderarts geweest, poep en plas poli, orthopedagoog, pedagoog, psycholoog en niks werkte. Na weken lang wekelijks en soms meerdere keren per week een bezoekje gebracht te hebben was steeds de conclusie: sorry mevrouw maar we kunnen u niet verder helpen. Wat voel je je op zo'n moment machteloos en het gevoel dat je faalt als moeder is niet te beschrijven!
We zijn overal mee gestopt.. er was geen weg meer voor ons en moesten het bot gezegd maar uitzoeken!
Het leek een tijdje beter te gaan, inmiddels ging hij naar school en leek het goed op te pakken. 1 A 2 ongelukjes per dag ( op school) dus wat ons betreft goed genoeg om het even los te laten. Maar helaas begon het steeds te verslechteren en werden het 7/8 ongelukjes per dag.
Inmiddels lopen we bij een kinder bekken fysiotherapeut en zit hij ( bijna preventief) aan de zware laxeermiddelen omdat hij helemaal verstopt zit.
Ik vraag me wel eens af of het ooit goed komt ( en natuurlijk weet ik dat ergens wel) maar het doet me veel verdriet dat ik hem niet kan helpen.
Anoniem
Hallo! In mijn praktijk als Kindercoach werk ik met de methode Superpoeper. Neem anders eens een kijkje op de site van Hadassa Voet www.superpoeper.nl Hier zijn verschillende manieren om geholpen te worden met de problemen waar jullie tegenaan lopen. Je kunt me ook een mail sturen dan kan ik eventuele vragen ook beantwoorden. info@kindercoachveronique.nl
Ja
Wat fijn om te lezen dat mijn zoontje niet de enige is! Soms heb ik het gevoel alleen te staan in dit probleem! ( vervelend voor jou natuurlijk dat jouw dochter dit ook heeft) Wij lopen nu bij de kakki makki poli en momenteel zit hij aan zware laxeermiddelen omdat hij zn ontlasting ophoudt. Oh ook hoogbegaafd? Ervaar je daar nog verdere problemen door? ( wij wel, onze zoon gaat niet meer met plezier naar school en vertoont gedrag waar wij soms Even geen raad mee weten) Is jouw dochter ook getest op hoogbegaafdheid? Bedankt voor je reactie!
Ja
Bedankt voor je reactie! Ik ga het eens opzoeken!
Ja
Ja, dat klopt. We kwamen in een cirkel waar we niet meer uit kwamen. Daarom Zijn we ook een tijdje met alles gestopt en lieten we het gaan. ( nu inmiddels weer gestart met hulp) 2,5 is inderdaad vroeg. Dat vonden wij ook maar hij wilde absoluut geen luier meer om en we hebben er helemaal Niks voor hoeven doen! wat hij er zelf van vind.. nou eigenlijk niks, hij heeft geen probleem en vind het wel best. We hebben geprobeerd om Hem een luier om te doen voor wat rust maar dit wil hij absoluut niet! Dus we proberen hem dan maar niet te dwingen.