Help, mijn peuter wordt kaal

Daan werd geboren met enorm veel haar. Het eerste wat de verloskundige zei toen Daan halverwege de uitgang was, was: 'Zo hé, wat een bos met haar!' Het was het eerste wat iedereen opviel aan Daan toen hij nog een baby was. Hij zat met drie maanden al bij de kapper, omdat het voor z'n ogen ging hangen. Daan z'n haar was zijn 'ding'.

Je kan je voorstellen hoe vreselijk we schrokken toen we een paar dagen voor zijn derde verjaardag ineens een kale plek op z'n hoofd zagen zitten. Een stukje hoofdhuid van zo'n 1x3 centimeter was helemaal kaal. Geen stoppeltjes, geen uitslag, geen wondjes. Helemaal niets. De avond ervoor had ik z'n haar nog gewassen en toen zat alles er nog. En ineens was een deel weg. 

We belden gelijk de volgende dag de dokter. Die gaf het welbekende ' kijk-het-maar-even-aan' antwoord. Als het binnen een maand nog niet terug begon te groeien, of het werd groter, moesten we maar terugbellen.

Na een maand was er nog niets veranderd, dus belden we opnieuw. We mochten langskomen en er werden bloedtesten aangevraagd. Hier draaide m'n maag al van om. Een Coronatest was nog tot daar aan toe, maar met een naald in mijn kleine jongetje prikken... Van de gedachte alleen al kreeg ik tranen in mijn ogen. Gelukkig werd de eerste afspraak gepland op een moment dat ik moest werken en Tommi vrij was. Daan mocht dus met zijn isi mee. Achteraf gezien had ik me druk gemaakt om niets, want Daan was ontzettend stoer! 

Meer bloedtesten met onduidelijke uitslagen volgden. We kregen de uitslag van de testen te zien in onze app, met de randwaarden erbij. We zagen dus dat sommige waarden in Daans bloed buiten de randwaarden vielen, maar een diagnose kwam er niet bij. Het werd afgedaan als een onnauwkeurigheid, of een verkoudheid dat de boel een beetje vertekent. Maar niet ernstigs. 

Toen al het andere, zoals diabetes, lupus en nierfalen, was uitgesloten, bleef er uiteindelijk één diagnose over: Alopecia. Een aandoening die kaalheid veroorzaakt en die zich op verschillende manieren kan uiten. Soms blijft het bij een paar keer een klein kaal plekje. Soms raak je al je hoofdhaar kwijt. Soms raak je al je lichaamshaar kwijt. Er bestaat geen behandeling voor. 

Hoe de ziekte bij Daan gaat verlopen is niet te voorspellen. Meestal uit deze ziekte bij mannen zich pas wanneer ze rond de 20 jaar oud zijn. Dat het bij Daan zo vroeg al is begonnen, betekent waarschijnlijk dat het vaker gaat terugkomen. Maar hoe vaak en hoe ernstig, dat is een kwestie van afwachten. Ondertussen smeren we het plekje elke avond in en zien we tot onze opluchting steeds meer nieuwe haartjes de kale plek bedekken.